Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Η συνέπεια

Το άρθρο του Η. Κανέλλη στα ΝΕΑ σήμερα είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρον. Ο ρόλος των διανοουμένων κυρίως στη σημερινή εποχή της κρίσης.

"Είναι κανόνας τουλάχιστον από την εποχή της παρέμβασης του Ζολά στην υπόθεση Ντρέιφους. Παρεμβαίνουν οι διανοούμενοι στη δημόσια ζωή μας; Καθοδηγούν εμάς τους υπόλοιπους, τους απλούς πολίτες, με την καθαρή θέση τους, γίνονται οι μπροστάρηδες δημιουργικών διεκδικήσεων και αλλαγών;
Ε, λοιπόν, οι διανοούμενοι μιλάνε χωρίς σταματημό. Πολλοί από αυτούς δεν το κλείνουν ακόμα και όταν δεν ζητάει κανείς τη γνώμη τους. Αλλά μη νομίζετε ότι όταν μιλούν δεν εκφράζουν απλώς τον υποκειμενισμό τους, συχνά μάλιστα και την υστεροβουλία τους. Ανέκαθεν η υστεροβουλία μπορούσε να είναι κίνητρο δημόσιας παρέμβασης.
Ενα παράδειγμα από τη δεκαετία του 1930, όταν ο Στάλιν διεκδικούσε την εύνοια των σημαντικότερων δυτικών συγγραφέων. Το 1935, σε ένα συνέδριο που είχε διοργανωθεί στη Μόσχα «για την υπεράσπιση της κουλτούρας», εξαίρονταν οι συγγραφείς εκείνοι που είχαν παραβρεθεί. Ωστόσο, ο γάλλος συγγραφέας Αντρέ Ζιντ παρέμενε εξαιρετικά σκεπτικιστής. Και με ένα κείμενό του στις εφημερίδες αποκάλυψε ότι οι υπερασπιστές του Στάλιν είχαν κίνητρο: τα συγγραφικά δικαιώματα από τις μεταφράσεις τους. Εδωσε λοιπόν για δημοσίευση ένα άρθρο: «Μαθαίνω από τις εφημερίδες της Μόσχας ότι μέσα σε λίγους μήνες πουλήθηκαν 400.000 αντίτυπα των βιβλίων μου. Λογαριάστε τα συγγραφικά δικαιώματα. Και τα άρθρα που πληρώνονται τόσο πλουσιοπάροχα! Αν έγραφα για την ΕΣΣΔ και τον Στάλιν έναν διθύραμβο, θα είχα κάνει μια περιουσία. Οι υπερβολικές αμοιβές που μου προσφέρουν με τρομάζουν».
Τι συμπέρασμα θα έβγαζε κανείς, λοιπόν, από τις δημόσιες παρεμβάσεις διανοουμένων με το αζημίωτο; Τι συμπέρασμα έβγαλαν οι αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» από τους τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες, ανάμεσά τους Σπάρτακοι και Πασιονάριες κατά των κακών ξένων που μας πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας, που ενώ κηρύσσουν «αντίσταση», στην καλύτερη περίπτωση επινοούν τρόπους για να αποφύγουν τη δίκαιη φορολόγησή τους;
Τι αξία μπορεί να έχει οποιαδήποτε δημόσια παρέμβαση προσωπικοτήτων, που το νόημά της δεν υποστηρίζεται από τις επιλογές της ζωής τους;"

Δεν υπάρχουν σχόλια: