Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας, και μετά την τελευταία απόφαση του Eurogroup για την Ιρλανδία, απομακρύνεται, γράφει ο Μανδραβέλης στη σημερινή Καθημερινή, αλλά εμάς πρέπει να μας απασχολεί η άλλη, η καθολική χρεοκοπία της χώρας στους περισσότερους τομείς.
Πρέπει να μας απασχολεί ότι για πολλά χρόνια ευνουχίζουμε τα νέα παιδιά περνώντας τα από το μαρτύριο της παπαγαλίας στην αφασία της δημοσιοϋπαλληλίας (σ.σ.: μετά οι ίδιοι άνθρωποι στην πιο δημιουργική τους ηλικία ξοδεύουν ώρες ψάχνοντας τη νομοθεσία και κάνοντας υπολογισμούς για να βγούνε πρόωρα στην σύνταξη). Πρέπει να προβληματιστούμε για το γεγονός ότι έχουμε πληθώρα δικαστών και οι αποφάσεις βγαίνουν μετά την παρέλευση εικοσαετίας. Ότι έχουμε το πιο δαιδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο για το περιβάλλον και ζούμε στην πιο βρόμικη χώρα της Ευρώπης.
Αυτές οι καθημερινές χρεοκοπίες κάνουν τη ζωή μας αβίωτη και πρέπει να τις διορθώσουμε. Όσο ανησυχούμε, όμως, για τη μεγάλη, παραβλέπουμε να διορθώσουμε τις μικρές. Ή μήπως είναι αυτός ο στόχος;
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου