Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Να ντύσουμε τους γυμνούς

Σε μια ιστορία για γέλια και για κλάματα εξελίσσεται η καλή θέληση της χώρας μας να ενισχύσει έκθεση με θέμα «Ολυμπιακοί Αγώνες: Παρελθόν – Παρόν» στη Ντόχα του Κατάρ, αποστέλλοντας 573 αρχαία αντικείμενα, αρκετά εκ των οποίων προήλθαν από ανασκαφές των τελευταίων ετών.

Όπως ήταν αναμενόμενο, μιά τέτοια «χορηγία» δεν θα μπορούσε παρά να είναι καλοδεχούμενη, τρία όμως από τα αρχαία αριστουργήματα που τους έστειλε το υπουργείο Πολιτισμού, δημιούργησαν ένα ...πρόβλημα αφού επρόκειτο για αγάλματα με εκτεθειμένα τα γεννητικά τους όργανα….

Το πρόβλημα «λύθηκε» με την απίστευτη βαρβαρότητα της τοποθέτησης κάποιων φιμέ τζαμιών που κάλυψαν τα επίμαχα σημεία των μοναδικών γλυπτικών αριστουργημάτων, ώστε να μη σκανδαλίζονται οι θεατές του Κατάρ…

Μετά από αυτή την αντιμετώπιση ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η άμεση αντίδραση του Υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο με σαφή εκνευρισμό, απαίτησε την άμεση επιστροφή των εκθεμάτων.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Γούντι Άλλεν "Athens by night"

Αφού «περιπλανήθηκε» σε Ρώμη, Παρίσι και Βαρκελώνη στόχος του διάσημου σκηνοθέτη Γούντι Άλεν είναι να περιπλανηθεί και στην Αθήνα, συνεχίζοντας τον κύκλο των ταινιών του με θέμα τις ιστορικές πόλεις της Ευρώπης.

Όπως αναφέρει η Real news, ο σκηνοθέτης ετοιμάζει ταινία ύμνο για την Αθήνα, η οποία φέρει τον προσωρινό τίτλο «Athens by night» και θα διηγείται τη ζωή ενός Αμερικανού συγγραφέα που ζει στην Πλάκα γράφοντας ένα επικό μυθιστόρημα για την ελληνική κρίση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τον ρόλο του συγγραφέα θα ενσαρκώσει ο Μπραντ Πιτ, ενώ την Ελληνίδα αγαπημένη του θα υποδυθεί κατά πάσα πιθανότητα η Πενέλοπε Κρουζ.

Μάλιστα εδώ και καιρό βρίσκεται στη χώρα μας το 11μελές συνεργείο των συνεργατών του Γούντι Άλεν για να ολοκληρώσει το ρεπεράζ της ταινίας, ενώ τα περισσότερα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα, γύρω από την περιοχή της Πλάκας, στην Κεφαλλονιά, στη Σκιάθο και τη Λέσβο.

Πηγή: Real News

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Συγγνώμη ...

Του Η. Μακρή
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή 13-4-13

Γούντι Άλεν

Στην επόμενη ζωή μου θέλω να ζήσω ανάποδα. 
Ξεκινάς από νεκρός και έτσι γλιτώνεις το θάνατο. 
Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα όλο και καλύτερα. 
Σε πετάνε κλοτσηδόν από το γηροκομείο γιατί είσαι μια χαρά. Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά, όταν αρχίζεις να δουλεύεις, σου χαρίζουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι προς τιμήν σου , για την πρώτη σου μέρα στην εργασία . 
Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις αρκετά νέος και να χαρείς την απόσυρσή σου. 
Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι «μπερμπάντης». Ύστερα είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο. 
Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις. Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος, μέχρι τη στιγμή που έρχεσαι στο φως. Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπα με όλες τις ανέσεις, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και –τέλος- Ιδού: τελειώνεις ως  οργασμός!!..

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Ένεση ρευστότητας

Του Κ. Μητρόπουλου
Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ 12-4-13


Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Νίκος Παππάς

Ο Νίκος Παππάς υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές μορφές της ελληνικής αντίστασης κατά της χούντας. Ως κυβερνήτης του θρυλικού αντιτορπιλικού «Βέλος», στις 25 Μαΐου  1973 εγκατέλειψε νατοϊκή άσκηση με το «Βέλος» στο Τυρρηνικό Πέλαγος και το οδήγησε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο το οποίο και δόθηκε από την κυβέρνηση της Ιταλίας στον ίδιο και στο πλήρωμα του "Βέλους", έξι αξιωματικοί και 25 υπαξιωματικοί. Όλοι τους αποφασισμένοι να αντισταθούν στη χούντα της Αθήνας.
Το ζήτημα γίνεται πρωτοσέλιδο στις περισσότερες εφημερίδες όλου του κόσμου και εκτενή δημοσιεύματα γράφονται σε πάρα πολλά έντυπα σχετικά με το «Βέλος» και την δικτατορία των Αθηνών.
Η «κυβέρνηση» στην Αθήνα και η ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη, τα χάνουν. Ο Παππάς γίνεται αμέσως σύμβολο ενός αγώνα που το ηθικό του αίτημα ξεπερνά κατά πολύ τα ελληνικά σύνορα.
Οι φωτογραφίες των αξιωματικών και των ναυτών του Βέλος με πίσω τους απλωμένη την ελληνική σημαία κάνουν το γύρο του κόσμου. Από όλη την Ευρώπη φτάνουν εφημερίδες και δίκτυα, αλλά και έλληνες που θέλουν να τους συναντήσουν. Στις δηλώσεις τους, οι έλληνες αξιωματικοί αναφέρονται στην πίστη τους στη νομιμότητα, τη δημοκρατία, την πατρίδα. Ο Παππάς ασκεί σκληρή κριτική στη στάση του ΝΑΤΟ έναντι της χούντας.
Τιμώντας τη μακρά παράδοση του πολεμικού ναυτικού, ο ναύαρχος Παππάς υπήρξε ένας από τους πλέον δημοκρατικούς αλλά και στρατιωτικά επαρκείς αξιωματικούς του όπλου. Συνέβαλλε, ακόμα, όσο λίγοι στην αποκατάσταση των δεσμών και της εμπιστοσύνης μεταξύ του πολιτικού κόσμου και του στρατεύματος στην Ελλάδα μετά τη χούντα. Υπήρξε ένα σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα ενάντια στη δικτατορία 1967-1974.
Ο  Ναύαρχος Νίκος Παππάς, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 83 ετών στο σπίτι του, έπειτα από μακρά νοσηλεία, μας πληροφορεί η σχετική ειδησεογραφία.

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

H γυναίκα στο ρεμπέτικο, από τη Βαρβάρα στην Αρχόντισσα και από τον Μάρκο στον Τσιτσάνη

Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι η απόκρυφη ιστορία των Ελλήνων, υποστηρίζει η Θέσια Παναγιώτου που μαζί με τον Κώστα Φέρη υπογράφουν τις εξαιρετικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές «Ονείρου Ελλάς».
Και πραγματικά, τις τελευταίες δεκαετίες, όταν ξαναανακαλύψαμε το ρεμπέτικο τραγούδι, πολλή μελάνι ξοδέψαμε για να το προσεγγίσουμε από διάφορες γωνίες και οπτικές. Για να προσδιορίσουμε την κοινωνιολογία του, την ποίηση και το λυρισμό που κρύβει, την καταγωγή αλλά και τις επιδράσεις στους επιγόνους καθώς και τις συσχετίσεις του με τα νέγρικα μπλουζ, τα πορτογαλέζικα φάδος ή τα αργεντίνικα τάνγκος.
 Άσματα πληγωμένων, απλών και αισθαντικών ελληνικών ψυχών, που μιλούν για αγάπες περιφρονημένες, για αγάπες χωρίς ανταπόκριση, ερμηνευμένα ενίοτε με σπαραγμό ψυχής και πάθος, σε μακάμια και άλλους βυζαντινούς δρόμους,  αλλά ποτέ τραγουδισμένα από σκληρόκαρδους. Αυτά είναι τα ρεμπέτικα.
Το αληθές απόβαρο του ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία πού ένιωσε στη ζωή του, υποστηρίζεται σχετικά, και υπογραμμίζεται μουσικά από το τρίχορδο μπουζούκι. Έτσι, δύο είναι οι πιο μεγάλες αδικίες: η φτώχια και η ερωτική καταφρόνια. Όμως η φτώχεια κι αν έχει κρίματα, κρύβει ψυχές μ’ αισθήματα.
Ο έρως συμβαίνει σαν δυστύχημα. Μαυσωλείο αισθημάτων το ρεμπέτικο. Το πάθος δίνεται απλόχερα αλλά άνισα, και συνήθως χωρίς να λαμβάνεται το αναλογούν  αντίδωρο. Η εγκαρτέρηση διδάσκεται.
Τα ρεμπέτικα είναι τραγούδια της καρδιάς. Και όποιος τα πλησιάσει με αγνά αισθήματα του το ανταποδίδουν. Γιατί, η καρδιά με καρδιά μετριέται.
Ενώ η μόνη αποδεκτή μορφή παραφροσύνης είναι η ιδιοφυΐα.
Οι μεγάλοι έρωτες είναι όλοι σαν ερωτικό παράπονο. Ο έρως, εδώ, στερείται νίκης. Αρχίζει και τελειώνει με ήττα του ανδρός. Η απαισιοδοξία είναι απόδειξη ανθρωπιάς.
Κατά βάση τα ρεμπέτικα είναι λαϊκά τραγούδια της αγάπης και, ειδικότερα, της ερωτικής εγκατάλειψης. Τουλάχιστον τα μισά έχουν θέμα τον έρωτα. Τα πιο πολλά απ' αυτά θρηνούν τον ερωτικό χωρισμό.
Ουσιαστικώς τα ρεμπέτικα είναι ερωτικές επιστολές. Οι ερωτευμένοι χρησιμοποιούν ολόχρυσα λόγια, λόγια πού καίνε, γιατί η αγάπη βιώνεται, δεν αποδεικνύεται. Οι ερωτευμένοι εκφράζονται με υπερβολές γιατί διαβιούν εν υπερβολαίς. Κι όσο κι αν ο άνθρωπος έχει την καρδιά βουνό, λίγες φορές θα αγαπήσει στη ζωή του. Γλυκόπικρος εφιάλτης, ο έρως. Σα μαγεμένο το μυαλό, του ερωτευμένου, φτερουγίζει. Δεν ησυχάζει και στον ύπνο που κοιμάται. Σάβανο των ζωντανών, φονιάς, ψυχοβγάλτης και νεκροπομπός, πουλιών ελευθερωτής. Τέτοιους έρωτες ψάλλουν οι ρεμπέτες. Οι γυναίκες σ’ αυτά, συχνά, κατανοούν αργά το πόσο αγαπήθηκαν.
Στη «Σαλώμη» την Παρασκευή 5 Απριλίου, 9-11 το βράδυ, θα γίνει μια προσπάθεια σύνθεσης  ενός πορτραίτου για τη γυναίκα στο ρεμπέτικο. Θα ερμηνευτούν ρεμπέτικα πάθους, σκωπτικά, τραγούδια που αναδεικνύουν χαρακτήρες και συμπεριφορές, φουστάνια βυσσινιά και μορφές αγγελοκαμωμένες. Ενδιάμεσα θα παρεμβάλλονται λόγια, μύθοι,  ιστορίες, πολυμέσα και άλλα πολλά τερπνά και ωφέλιμα. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
I.Σ.

Ρομπότ και εκπαίδευση

Το Σάββατο 23 Μαρτίου το Παράρτημα Χανίων της Μαθηματικής Εταιρείας είχε μια ημερίδα για τα Μαθηματικά. Ο πρώτος ομιλητής ήταν από το Πολυτεχνείο Κρήτης και παρουσίασε την εφαρμογή που αναπτύσσεται στα εργαστήριά τους σχετικά με μια ομάδα ρομπότ που παίζει ποδόσφαιρο. «Robo Cup» ονομάζεται το πρόγραμμα. Μάλιστα μετέχει σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για ρομπότ.
Πέρα από το ψυχαγωγικό θέαμα που παρουσιάζεται σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου με ρομπότ-αρχικά τροχοφόρα και σήμερα ανθρωπόμορφα- τα οποία εξομοιώνουν σχεδόν όλες τις ανθρώπινες κινήσεις, το πείραμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή αναπτύσσεται σε ένα χώρο με πολύ μεγάλη πολυπλοκότητα και κατά συνέπεια αποτελεί πρόκληση για τις ομάδες που συνεργάζονται γιαυτό.
Προσωπικά, μου έφερε στο μυαλό τη διάσημη ρήση του Δούκα του Ουέλιγκτον σύμφωνα με την οποία: Οι μάχες στα Βατερλώ κερδίζονται στα γήπεδα του Ίτον, η οποία μεθερμηνευόμενη σε απλούστερα ελληνικά θέλει να πει ότι η Παιδεία είναι αυτή που καθορίζει θετικά την ιστορική πορεία των λαών.
Η ιδέα των ρομπότ μπορεί τα τελευταία χρόνια, με την επανάσταση των υπολογιστών και της τεχνολογίας, να παρουσιάζει τεράστια ανάπτυξη, όμως και αυτή, έχει τις ρίζες της στην μεγαλειώδη Ελληνική Μυθολογία.
Ο Τάλως, ο μυθικός φύλακας της Κρήτης, το ανθρωπόμορφο ρομπότ από χαλκό, τον οποίο είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος και τον είχε χαρίσει στον Μίνωα, κατά μια εκδοχή,  χρησιμοποιήθηκε για αμυντικούς σκοπούς, όπως θα λέγαμε σήμερα. Για να φυλάει δηλαδή την Κρήτη. Κατά την εκδοχή του Πλάτωνα ήταν επιφορτισμένος με το καθήκον να επιτηρεί την εφαρμογή των νόμων στην Κρήτη, κουβαλώντας τους μαζί του γραμμένους σε χάλκινες πλάκες. Για λόγους δημόσιας τάξης, θα λέγαμε. Εν πάση περιπτώσει, όπως και νάχει η συμπεριφορά του ήταν ταυτισμένη με αυτό που θα θέλαμε και σήμερα να κάνει ένα ρομπότ, δηλαδή το χαμαλίκι.
Το τέλος του Τάλω ήρθε όταν συναντήθηκε με τους Αργοναύτες που γύριζαν από την Κολχίδα. Θέλοντας να δέσουν οι Αργοναύτες στο νησί, εδώ κοντά στο Κάβο Σίδερο (στο ακρωτήριο Σαμώνιο, όπως μας πληροφορεί ο Απολλώνιος ο Ρόδιος) αντιμετώπισαν τον Τάλω, ο οποίος τους κρατούσε σε απόσταση. Τότε η Μήδεια, που ταξίδευε μαζί τους, μάγεψε με τα λόγια της τον Τάλω, υποσχόμενη σ’ αυτόν αθανασία, κι έτσι ο Ιάσονας κατάφερε να του αφαιρέσει το καρφί πούχε στη φτέρνα, να αδειάσει έτσι το γαλάζιο αίμα του και να τον θανατώσει. Και επειδή ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας, όπως λέει ο ποιητής, το επιμύθιο είναι πως ακόμα και τα ρομπότ στην Ελληνική Μυθολογία υποκύπτουν στη ματαιοδοξία τους και στα λόγια μιας γυναίκας, πολύ περισσότερο βέβαια αν αυτή είναι μάγισσα.
 Η λέξη «ρομπότ», όπως ενδεχομένως σας είναι γνωστό, προέρχεται από το σλαβικό robota που σημαίνει εργασία, και επινοήθηκε από τον τσέχο συγγραφεά και ζωγράφο Josef Capek. Χρησιμοποιήθηκε δε για πρώτη φορά από τον αδελφό του Karel Capek, συγγραφέα επίσης, στο θεατρικό έργο του Rossum's Universal Robots, για να σατιρίσει την εξάρτηση της κοινωνίας από τους μηχανικούς εργάτες (ρομπότ) της τεχνολογικής εξέλιξης και οι οποίοι τελικά εξοντώνουν τους δημιουργούς τους. Σε πολλές σύγχρονες σλαβικές γλώσσες (πχ την πολωνική) χρησιμοποιείται και ως έκφραση της καθημερινότητας με την έννοια της σκληρής δουλειάς (αντίστοιχη της δικής μας έκφρασης «χαμαλίκι»). Θυμηθείτε ακόμα και τη σχετική αλληγορία στην ταινία του Τσάπλιν «Μοντέρνοι Καιροί» με τους εργάτες-ρομπότ, όπως θα λέγαμε σήμερα.
Ο ρώσος φυσικός  Ισαάκ Ασίμοφ, γνωστός κυρίως από τα βιβλία του γύρω από την εκλαϊκευμένη επιστήμη και την επιστημονική φαντασία, περίπου στα 1940, συνέλαβε το ρομπότ ως ένα «αυτόματο» με εμφάνιση ανθρώπου αλλά απαλλαγμένο από συναισθήματα. Ο ίδιος καθιέρωσε και τον όρο ρομποτική για την επιστήμη που είναι αφιερωμένη στη μελέτη των ρομπότ και διέπεται από τους τρεις νόμους σύμφωνα με τους οποίους α) δεν θα πρέπει να ί χρησιμοποιηθούν για να βλάψουν  ανθρώπινα πλάσματα,  β) θα πρέπει να υπακούουν στους ανθρώπους εκτός αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον προηγούμενο νόμο και γ) να προστατεύουν  την ύπαρξή του εκτός αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους δυο προηγούμενους νόμους.
Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι στις περισσότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας με ρομπότ οι αρχές αυτές καταπατώνται και τα ρομπότ παίζουν το ρόλο του κακού ή υπηρετούν τους σκοπούς κακών ανθρώπων.
Και όμως, η ανάπτυξή τους στα επιστημονικά εργαστήρια γίνεται κυρίως για να αξιοποιηθούν εκεί που είναι δύσκολο, βρώμικο, μονότονο ή επικίνδυνο να ανατεθεί η εργασία σε ανθρώπους. Ενδεικτικά:
-Εξουδετέρωση εκρηκτικών
-Κατάσβεση πυρκαγιών
-Σε πυρηνικά ατυχήματα και εφαρμογές.
-Στη μελέτη ηφαιστείων, όπως και στα μεγάλα βάθη των ωκεανών κλπ
-Στη χειρουργική
-Στις διαστημικές αποστολές κ.α.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας ασφαλώς και θα μας επιτρέψει κάποτε την κατασκευή ρομπότ ικανών να κάνουν όλο και πιο πολύπλοκες εργασίες.
Το κρίσιμο ερώτημα βέβαια που πάντα θα καλούμαστε να απαντήσουμε είναι αν η ωφέλεια που προσφέρουν μπορεί να αντισταθμίζει το μεγάλο κόστος που απαιτείται για την έρευνα και την κατασκευή τους.
Ένα άλλο σοβαρό ερώτημα είναι αν κάποτε θα έρθει η στιγμή κατά την οποία τα ρομπότ θα εξοπλιστούν με στοιχεία ευφυΐας και συνείδησης.
Το σημαντικό είναι, πάντως, ότι σε κάθε επιστημονική έρευνα και τεχνολογική εφαρμογή, ο στόχος να είναι πάντα η εξυπηρέτηση των αναγκών του ανθρώπου και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του. Και σίγουρα, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι κάποτε θα μπορέσουν τα ρομπότ να αποκτήσουν προχωρημένες ανθρώπινες ικανότητες, όπως η κριτική σκέψη.
Ι. Σταμέλος
YΓ. Το άρθρο αποτέλεσε μια εισαγωγή στην ημερίδα ρομποτικής που διοργάνωσε η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Λασιθίου στη Σητεία την Πέμπτη 28 Μαρτίου.