Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Χιούμορ και Μαθηματικά, Πρώτο Θέμα

Γιάννης Σταμέλος
Χιούμορ και Μαθηματικά
Δίαυλος

Τα μαθηματικά δεν είναι μόνο αυτό που μας μαθαίνουν στο σχολείο, αλλά η αρχή κάθε φιλοσοφικής σκέψης, υψηλής θεωρίας στρατηγικής και τακτικής.
Εδώ μαθαίνουμε τα μαθηματικά είναι ένας ειρωνικός τρόπος θεώρησης του κόσμου που συνδέεται με τις επιστήμες, τη μυθολογία, την πολιτική, το θέατρο, τη λαϊκή θυμοσοφία.
Ατάκες γεμάτες χιούμορ, ανέκδοτες ιστορίες και, φυσικά, μαθηματικά.

"Πρώτο Θέμα", Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Αγιοαμαρτίες

Μανώλη Ρασούλη: "Ήρθανε δύσκολοι καιροί"
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος Ρασούλης - Κατσιμιχαίοι

Και του χρόνου καλύτερα

Μανώλη Ρασούλη: "Ήρθανε δύσκολοι καιροί"
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Βιβλιοπαρουσίαση "Χιούμορ+Μαθηματικά"


To video τράβηξε ο Θ. Κορομπύλιας

Ευχαριστίες

Για  τη με κάθε τρόπο συμμετοχή τους στην ωραία εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου μου «Χιούμορ+Μαθηματικά», την Δευτέρα 10/12/12 στον Άγιο Νικόλαο,  ευχαριστώ θερμά τους παρακάτω φίλους:
Τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχάλη Λάμπρου, τον διευθυντή του Πειραματικού Λυκείου Ηρακλείου Δημήτρη Καλυκάκη, τη συνάδελφο μαθηματικό του Πειραματικού Λυκείου Ηρακλείου Ειρήνη Περισυνάκη, τις αγαπητές Μαρία Καρτέρη-Σιγανού, Έφη Μπουκουβάλα-Κλώντζα και Ελπίδα Γρηγοράκη.
Τους εκλεκτούς φίλους μουσικούς Κώστα Τυμπακιανάκη, την κόρη του Χαρά  και τον Μανώλη Κλώντζα για τη θαυμάσια απόδοση των τραγουδιών.
Τις μαθήτριες των σχολείων μας Φωτεινή Τζιρή και Δήμητρα Φρυσάλη για την εξαιρετική ερμηνεία τους στο μονόπρακτο «Ο κύκλος και οι άλλοι».
Το Επιμελητήριο Λασιθίου για την προσφορά της αίθουσας, την εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ, το TELE KRHTH και τον αγαπητό φίλο Γιάννη Γεροντή για την προβολή και την κάλυψη της εκδήλωσης, το «Πολύπλευρο» για τη χορηγία των αφισών και τα βιβλιοπωλεία της Άννας Καρτέρη και τον «Προμηθέα» του Παύλου και του Γιάννη που οργάνωσαν την παρουσίαση και, τέλος, όλους όσοι μοιράστηκαν μαζί μας την ωραία αυτή εκδήλωση.
Γιάννης Σταμέλος

Προσωρινά και μόνιμα

Αν είναι να σωθούμε πρέπει πρώτα να οργανώσουμε την Πολιτεία σωστά. Γιατί σωστή Πολιτεία σημαίνει σωστή παιδεία των πολιτών της και αποδοχή ορισμένων σταθερών. Κυρίως να ενδιαφέρεσαι για τον διπλανό σου, τον συμπολίτη σου, όσο και για τον εαυτό σου. Σημαίνει ότι αντιλαμβάνεσαι τη συνεξάρτηση που έχει ο ρόλος του καθενός μας στην ευτυχία όλων μας.
Ο δήμος στην αρχαία Αθήνα είναι μέγιστο επίτευγμα ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Η ισχύς και η λειτουργία του αποτελούσε ομπρέλα, και ισότιμα, για όλους τους πολίτες.
Η δημόσια περιουσία ανήκει σε όλους. Πόσοι σήμερα το αντιλαμβάνονται αυτό; Πάντως όχι αυτοί που έχοντας άκρες στην εκτελεστική εξουσία πλουτίζουν σε βάρος των κρατικών πόρων, ούτε και αυτοί που τους δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Και ασφαλώς δεν το αντιλαμβάνονται και όσοι δεν τους το επιτρέπει η χαμηλή παιδεία που έχουν λάβει. Π.χ. αυτοί που μουτζουρώνουν τις πινακίδες των δρόμων, που κλέβουν τα καλώδια από τους οργανισμούς κοινής ωφελείας, που κλέβουν ακόμα και προτομές από τους δημόσιους χώρους για να τις πουλήσουν στα χυτήρια αλλά και τα χυτήρια που τις δέχονται  κ.α.
Η φιλανθρωπία όπως γίνεται ασφαλώς και προσφέρει μια προσωρινή –αλλά επιλεκτική- ανακούφιση. Δεν λύνει όμως το πρόβλημα της ανέχειας, της δυστυχίας, που βιώνει η κοινωνία μας έντονα σήμερα.
Γρήγορα, όσο γίνεται, η δημοκρατία θα πρέπει να λειτουργήσει δημιουργώντας προϋποθέσεις εξάλειψης της ανεργίας. Να εξασφαλίσει όρους ισοπολιτείας, δικαιοσύνη, και αναλογική συμμετοχή στα βάρη.
Πολίτης δε σημαίνει τηλεθεατής. Δε σημαίνει άκριτη συμμετοχή σε διαμαρτυρίες. Δεν είναι ούτε ο καναπές, ούτε το πλαστικό σημαιάκι, αλλά ούτε και ο άκρατος καταναλωτισμός στοιχεία που θα πρέπει να τον χαρακτηρίζουν. Δεν θα πρέπει να ακολουθεί, να παρατηρεί και να συμπάσχει παθητικά. Θα πρέπει να συνδιαμορφώνει και να έχει αίσθηση τόσο των πράξεών του, όσο και των παραλείψεων.
Αν δεν οργανώσουμε την Πολιτεία πάλι τα ίδια θα κάνουμε. Και δεν θα έχει παρέλθει και πολύ ο χρόνος. Η μεγάλη κρίση που περνάμε αποτελεί ταυτόχρονα και μεγάλη ευκαιρία για να οργανώσουμε την Πολιτεία σε υγιείς βάσεις. Και δυστυχώς τα μηνύματα που μας έρχονται δεν επιτρέπουν και πολύ αισιοδοξία. Κρίμα.

Ευχές απ΄ τον Νικόδημο


Είθε


ο νέος χρόνος


να μας φέρει


λιγότερα




λιγότερο πόνο σε αυτούς που πονούν,


λιγότερο μίσος σε αυτούς που μάχονται,


λιγότερη στέρηση σε όσους στερούνται,


λιγότερο πόλεμο, λιγότερο θάνατο,


λιγότερη καταπίεση, λιγότερη εκμετάλλευση,


λιγότερη δυστυχία και λιγότερη οδύνη.



Κι αν τύχει και φέρει μαζί

λιγότερη αφθονία και λιγότερη απόλαυση

λιγότερο πλούτο και λιγότερη καλοπέραση

Ίσως τότε μας χαρίσει

λιγότερη ελαφρομυαλιά και λιγότερη σπατάλη

λιγότερη επιπολαιότητα

και λιγότερη αυθάδεια.


Ίσως τα λιγότερα

είναι περισσότερα…


ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Όλος ο Γιάννης

Γράφει ο Πρετεντέρης στα σημερινά ΝΕΑ:
"Κυρίες και κύριοι, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Γι' αυτό μία παρατήρηση αρκεί: είμαστε η χώρα όπου ο αναπληρωτής υπουργός Τζαβάρας ζήτησε την παραίτηση του Θανάση Βαλτινού από την προεδρία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου!..
Υποψιάζομαι ότι το περιστατικό τα λέει όλα. Οσα συνέβησαν. Και όσα πρόκειται να συμβούν.
Διότι όταν μία χώρα μπερδεύει τον Τζαβάρα με τον Βαλτινό (ή αντιστρόφως...) κάπου έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου και των μεγεθών. Μακάρι να τη βρει ο ψυχίατρος που αναλαμβάνει υπεύθυνος συντονισμού της κυβέρνησης.
Βγαίνει, ας πούμε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ζητεί να διαγραφεί το δημόσιο χρέος, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και... όλων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου.
Ξέρετε πόσο είναι αυτό το χρέος; Τρία τρισ. ευρώ!
Εδώ δηλαδή δεν μπορούμε να βρούμε είκοσι δισ. να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό του ελληνικού προγράμματος και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τους δανειστές να χαρίσουν τρεις χιλιάδες δισ. - υποθέτω επειδή είμαστε «ωραίοι ως Ελληνες»...
Αλλά τι τον νοιάζει τον πρόεδρο; Τζάμπα είναι. Τα λόγια, όχι το χρέος.
Βγαίνουν μετά οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και διαμαρτύρονται επειδή ο πρόεδρος του κόμματος ζήτησε να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ και να μπει στο δολάριο.
Το βρήκαν, λέει, παράλογο.
Ενώ όταν οι ίδιοι βουλευτές άκουγαν τον ίδιο πρόεδρο να υποστηρίζει προεκλογικά ότι η Μέρκελ στέλνει αεροπλάνα να ψεκάζουν τους Ελληνες για να τους κάνει μαλθακούς και υπάκουους φαίνεται ότι το έβρισκαν λογικό.
Και χρειαζόταν τελικά το δολάριο για να τους ανοίξει τα μάτια!..
Την ίδια στιγμή, το «οικονομικό επιτελείο» της κυβέρνησης συνεχίζει να κόβει και να ράβει το φορολογικό νομοσχέδιο με διαδικασίες μπακάλη της γειτονιάς.
Χθες κι από το πουθενά εμφανίστηκε νέα κλίμακα 42% - ενδεχομένως τόσα τους έλειπαν.
Τον όρο «οικονομικό επιτελείο» μην τον πάρετε και πολύ σοβαρά, τον χρησιμοποιώ για την οικονομία της συζήτησης...
Διότι αν ήταν έτσι τα επιτελεία, τότε η φασαρία που ακούω είναι από τα κόκαλα του Μόλτκε και του Λούντεντορφ.
Κακά τα ψέματα, μια χώρα είτε είναι σοβαρή είτε δεν είναι.
Και για να είναι σοβαρή χρειάζεται να έχει σοβαρή κυβέρνηση, σοβαρή αντιπολίτευση, σοβαρά κόμματα, σοβαρά μέσα ενημέρωσης, σοβαρούς επιχειρηματίες, σοβαρούς πολίτες.
Δυστυχώς, η δική μας δεν είναι.
Και όχι μόνο επειδή ο Τζαβάρας θέλει να «παραιτήσει» τον Βαλτινό. Ούτε επειδή η πολιτική έχει γεμίσει από ψώνια.
Αλλά κυρίως επειδή σε περίοδο οξύτατης κρίσης το μόνο στο οποίο κατάφεραν να ομονοήσουν όλα τα κόμματα είναι οι... υπερωρίες των υπαλλήλων της Βουλής!"
No comments.

Τα γνωστά υποζύγια και οι γνωστές δικαιολογίες

Του Κ. Μητρόπουλου
Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ 14-12-12

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Το μπισκοτάκι



ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ
 [ΛΟΓΟ ]
Μην κρατάς το στόμα σου κλειστό
πάρε μπισκοτάκι γεμιστό...

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Εμπειρίκος καταγγέλλων

H Μικέλα Χαρτουλάρη στο Βιβλιοδρόμιο των ΝΕΩΝ 8-9/12/12 μας θυμίζει την κρυμμένη ιστορία της Ζεμφύρας του Εμπειρίκου από την οποία η ακόλουθη καταγγελία κατά όλων εκείνων που κρύβουν την παθητική στάση τους στα πράγματα πίσω από ένα μποέμικο στυλ.

«Τους κυνικούς, τους πτωχοπρόδρομους, τους παρακοιμώμενους της κάθε ανθρώπινης ανεπαρκείας, τους υπερμάχους της κάθε ηττοπαθείας, τους ευνουχισμένους χριστιανούς και νεοχριστιανούς, τους ποικιλώνυμους μικροαπατεώνας, τους κιβδηλοποιούς του έρωτα και των αρμάτων, τους πάσης φύσεως προαγωγούς των γυναικών, της τέχνης και της πολιτικής, τους δήθεν μεσσιανικούς ψευδοπροφήτας, τους εμπαθείς ψευδοεπαναστάτας, τους αργόσχολους αισθητικούς, τους αιωνίους κριτάς και επικριτάς, τους ψευδοκαλλιτέχνας, τους ψευδοφιλοσόφους, ηθικολόγους και ανηθικολόγους, τους πάσης φύσεως βρωμερούς και σκατολόγους, με μιαν λέξιν την φαντασμένην, μοχθηράν και παθητικήν αυτήν κόπρον της υλικής και πνευματικής ζωής, που αποτελεί μόνον έν επί πλέον λίπασμα των χωμάτων από όπου αναπηδά, αργά και πού, μια πραγματική ιδιοφυΐα».

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Αυτά...

... ένα αυτοκίνητο, στο πίσω παρμπρίζ του οποίου είναι κολλημένη μια αυτοκόλλητη μούντζα - χειρονομία ελληνικότατη, ως γνωστόν. Σε κάθε δάκτυλο της ανοικτής παλάμης είναι γραμμένη και μία κατηγορία, την οποία ο αγανακτισμένος ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου απευθύνει προφανώς στους πολιτικούς: «κλέφτες», «απατεώνες», «αλήτες», «προδότες», καθώς και μία πέμπτη, η οποία δεν διακρίνεται ευκρινώς στη φωτογραφία. Δεν είναι όμως μόνον η μούντζα και η λεβέντικη αγανάκτηση που μας πείθουν για τη βαθιά ελληνικότητα του οδηγού. Είναι κυρίως το γεγονός ότι το αυτοκίνητο είναι σταθμευμένο επάνω στη γωνία της πλατείας της Ανοιξης, δίπλα από τους πασσάλους που έχει τοποθετήσει ο δήμος ακριβώς ώστε τα αυτοκίνητα να μην καταλαμβάνουν τη γωνία. Σημειωτέον, δε, ότι έχει παρκάρει εκεί παρότι υπάρχουν ελεύθερες θέσεις πολύ κοντά στη γωνία. Προσοχή όμως! Το πειστήριο της απόλυτης ελληνικότητας δεν είναι αυτή καθαυτή η παράβαση, αλλά η ανάγκη που τον υποχρέωσε να την κάνει: η ανάγκη να μην περπατήσει είκοσι βήματα παραπάνω, γιατί ο γνήσιος Ελληνάρας απεχθάνεται το περπάτημα και χρησιμοποιεί πάντα την «κούρσα» του, την οποία άλλωστε αισθάνεται ως προέκταση του πέους του.
Επειτα από την περιγραφή αυτή, το ερώτημα που έχω να σας θέσω προς γενικό προβληματισμό είναι το εξής: έχετε σοβαρούς λόγους να αμφιβάλλετε ότι ένας άνθρωπος του οποίου η συμπεριφορά προδίδει την έκδηλη περιφρόνησή του για τους άλλους ψήφιζε εκείνους τους οποίους σήμερα καθυβρίζει, επειδή του έταζαν διευκολύνσεις και ρουσφέτια;

Απόσπασμα από άρθρο του Στ. Κασιμάτη στη σημερινή Καθημερινή.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Πολύ απλά

Δημοσιογράφος: "Πως καταφέρατε και ζήσατε τόσα χρόνια, καπνίζοντας και πίνοντας ασυστόλως;"
Χαμογέλασε υπόκωφα ο Ράσελ, και του απάντησε "Very simple. No exercise!". Δηλαδή, "πολύ απλά, δεν έκανα ποτέ μου γυμναστική"!...

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Δύσκολες απαντήσεις

-Δάσκαλε, πώς πάει το παιδί;
-Πρόβατα έχετε;
-Όχι!
-Να πάρτε...

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Θα πάμε καλά...

Του Κ. Μητρόπουλου
Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ 1-12-12