Αχ Σοφοκλή!

Aπ’ τους θεσμούς που σπάρθηκαν
και φύτρωσαν, και βλάστησαν,
κανένα δε θα βρεις
χειρότερο απ΄ το χρήμα.
.
Αν μπεις σε χώρα έρημη,
σε τόπο ρημαγμένο,
κι αν εύρεις σπίτια άψυχα
δίχως ζωής ανάσα,
το χρήμα τα κατάστρεψε,
και τα καν’ όλα λίμπα.
.
Και των ανθρώπων το μυαλό
συνέχεια δασκαλεύει
του ολέθρου ο εκμαυλιστής,
ο ακόρεστος ο πλούτος,
να τον θηρεύουν άπληστα,
την ύλη να λατρεύουν.
.
Κι αυτοί, οπού πριν
είχαν σωστά τα φρένα
για το καλό και το σωστό,
την ανθρωπιά, το δίκιο,
πανούργοι γίναν,
άδικοι και πονηροί και πλάνοι.

Σοφοκλή «Αντιγόνη» στ. 295-301