Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Πάει και η Δόμνα Σαμίου

Τη μάθαμε οι περισσότεροι από τον Σαββόπουλο (στο Ροντέο και το "μαύρο" Κύτταρο) στις αρχές της δεκαετίας του '70. Σπαθάρης, Τζιμ ο Τίγρης, Δόμνα Σαμίου ... 
Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, είναι πολύ ζαχαρωμένα
ταιριάζουν για σοκολατόπαιδα, μα δεν ταιριάζουνε σε μένα ...
Σε εποχές που το δημοτικό τραγούδι είχε ταυτιστεί με την κουλτούρα των χουντικών πήρε πάνω της την υπόθεση να το βάλει στη θέση που του αξίζει. Πόσες φορές δεν βρέθηκε αργότερα στα αμφιθέατρα της μεταπολίτευσης να παρουσιάζει τους λαϊκούς μας θησαυρούς με τρόπο αξιοθαύμαστο. Όπως και ο δάσκαλός της, Σίμωνας Καράς, μορφή που άφησε πίσω της τεράστιο έργο. Διέσωσε και διέδωσε το γνήσιο δημοτικό τραγούδι, απ΄όλες τις γωνιές της πατρίδας μας με τρόπο μοναδικό. Μεγάλη μορφή του 20ου αιώνα στον τόπο μας.
Καταξιωμένη και αγαπητή είχε την τύχη και είδε το έργο της να αναγνωρίζεται από πάρα πολλούς και την πολιτεία, οι οποίοι την τίμησαν ποικιλοτρόπως.
Σήμερα το πρωί, σε ηλικία 84 ετών, μας άφησε. Καλό ταξίδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: