Στο πρόγραμμα «Εκπαίδευση για Καινοτομία» έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα εθνική «την εξεύρεση τρόπων για να γίνουν τα μαθηματικά και οι επιστήμες θελκτικά στα μάτια των παιδιών».
Σε σχετική ομιλία του ο Ομπάμα τόνισε κάποια σημεία με ιδιαίτερη αξία και για μας, σημειώνεται στο άρθρο: «Ζούμε σε μια εποχή απροσμέτρητων κινδύνων αλλά και απροσμέτρητων δυνατοτήτων» είπε. «Για να ξεπεράσουμε την κρίση χρειάζεται να αντλήσουμε από τη νέα γενιά όχι απλώς καταναλωτές, αλλά δημιουργούς». «Το κλειδί της λύσης είναι τα μαθηματικά και οι επιστήμες», αλλά «χρειαζόμαστε νέους και δημιουργικούς τρόπους εκπαίδευσης των παιδιών μας». Γι΄ αυτό «θα επενδύσουμε σε ψυχαγωγική επιμόρφωση μέσω δραστηριοτήτων μετά το σχολείο», σε «πρακτική εξάσκηση και εκμάθηση με αξιοποίηση των βιντεοπαιχνιδιών», σε «επιμόρφωση των εργαζομένων με τη βοήθεια των καλύτερων πρακτικών του ιδιωτικού τομέα», σε «επαύξηση των φοιτητών στους κλάδους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας». Επίσης «το κράτος θα δώσει αφειδώς κονδύλια, αλλά οι Πολιτείες θα πρέπει να διαγωνιστούν για να λάβουν αυτά τα κονδύλια». Για τους δασκάλους που θα αναλάβουν το δύσκολο αυτό έργο τόνισε: «Δεν έχουμε πρόβλημα στην εξεύρεση δασκάλων και καθηγητών διότι, πολύ απλά, τους πληρώνουμε με...μισθούς γιατρών»!
Και εμείς; «Είναι ενδεικτικό ότι το συμβούλιο αναβάθμισης της παιδείας υπό τον ακαδημαϊκό καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη έχει συλλάβει το έλλειμμα ανθρωπισμού στην κοινωνία μας- και διακηρύσσει ότι χρειαζόμαστε «Παιδεία, όχι απλώς εκπαίδευση»-, αλλά δεν λέει λέξη για καινοτομία. Προφανώς όχι διότι την αγνοεί ή την παραγνωρίζει, αλλά διότι αντιλαμβάνεται την απελπιστική πενία των εκπαιδευτικών μας ως προς αυτή την αντίληψη. Επίσης, στην εξαιρετική πρωτοβουλία της υπουργού Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρίας Διαμαντοπούλου να εξαγγείλει την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου ανοιχτή διαβούλευση για την παιδεία υπό την αρχή «Πρώτα ο μαθητής» (βλ.www.opengov. gr/ypepth/), δεν βλέπουμε να τίθεται ερώτημα για τον τρόπο διδασκαλίας. Είναι σαφές ότι πρωτεύουν οι τόσες πληγές τής νυν στελέχωσης των σχολείων έναντι της συζήτησης «ποιο σχολείο θέλουμε». Ωστόσο το πρόβλημα υπάρχει και γιγαντώνεται. Με τον ίδιο τρόπο που γνωρίζαμε ότι η οικονομία μας ήταν μια «φούσκα που θα σκάσει» αλλά κλείναμε τα μάτια, με τον ίδιο τρόπο κινδυνεύουμε να ασχοληθούμε με καρικώματα στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, ξεχνώντας ότι αυτό δεν έχει πλέον αντίκρισμα στις ανάγκες της νέας γενιάς.
Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στο όραμα της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν είναι απλά το μπάλωμα μιας παραπαίουσας εκπαίδευσης, αλλά η ουσιαστική «επανίδρυσή της» (κατά τα λόγια- και μόνον- της κυβέρνησης Καραμανλή). Με άδεια ταμεία είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να δώσει «μισθούς γιατρών» στους εκπαιδευτικούς. Ισως όμως μπορεί να προκηρύξει τη δική της «πανστρατιά εξεύρεσης χορηγών» για την επιμόρφωσή τους στο τι σημαίνει «διδάσκω καινοτομία». Αν το καταφέρει, θα έχει τη μοναδική- και τελευταία μας ίσως ευκαιρία να ορθοποδήσουμε και στην οικονομία. Η πραγματική πτώχευση έρχεται μόνον όταν κανείς δεν μπορεί να καινοτομήσει!».
Τι να προσθέσει κανείς, ειδικά η κατακλείδα του άρθρου τα είπε όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου