Έβλεπα τον Παπαναγιώτου στη ΝΕΤ Κυριακή μεσημέρι. Σκυλάκος, Σιφουνάκης, Πλεύρης, Μαργαρίτης και ο Στυλιανίδης. Δεν μπορούσα να πιστέψω τι άκουγα. Δεν έχουν πάρει τίποτα είδηση οι άνθρωποι. Εκτός τόπου και χρόνου. Ζουν στο παρελθόν. Αναφέρονται σε άλλη χώρα. Και στο μικρόκοσμο της επαρχίας: τα ίδια. Δεν έχει πάρει είδηση κανείς τίποτα.
Τα ξανάφερα στο μυαλό μου διαβάζοντας το άρθρο του Πρετεντέρη στο σημερινό Βήμα (30-5-10) με τίτλο «Απέραντη θλίψη».
«Δεν ξέρω αν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει. Και το κυριότερο χαρακτηριστικό μιας παρακμής είναι ακριβώς αυτό: η αδυναμία συνειδητοποίησής της από όσους τη συγκροτούν.
Ακούω λόγια, πολλά λόγια, συζητήσεις για νέα κόμματα ή για νέα σχήματα ή για νέους νόμους ή για νέες ιδέες. Αλλά τις ακούω από τους ίδιους που μας οδήγησαν ως εδώ. Και οι οποίοι φαίνεται να θεωρούν ότι απλώς δεν αρέσει η παράσταση και ότι αρκεί να αλλάξουν έργο- στο οποίο, βεβαίως, θα συνεχίσει να παίζει ο ίδιος θίασος!
(…)
Με απέραντη θλίψη παρακολουθώ βουλευτές όλων των κομμάτων να αντιδικούν καθημερινά όχι για την κατάντια τους αλλά για το ποιος φταίει λιγότερο.
«Εσείς!», «Όχι, εσείς!», «Όχι, και οι δυο σας!». Και την ίδια στιγμή να ανταλλάσσουν (συνήθως σε άθλια ελληνικά...) φούμαρα διαφάνειας και σαπουνόφουσκες ηθικής, γενικόλογες μπαρούφες και μεγαλόστομες ανοησίες- λες και χρειάζεται «Κώδικας δεοντολογίας υπουργών» για να ξέρει ο υπουργός ότι δεν πρέπει να τα παίρνει από τη Siemens!
Απέραντη θλίψη επειδή την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι καλούνται να διευθύνουν και να διοικήσουν μια χώρα, να τη βγάλουν από την οικονομική κρίση και την πολιτική απαξία. Όπως τους κόβω, ούτε μία στο εκατομμύριο!
Πολύ φοβούμαι, όμως, ότι ο ελληνικός λαός που έχει φάει το φούμαρο με το κουτάλι, αρχίζει να χορταίνει. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει και, κυρίως, ότι κάτι πρέπει να συμβεί. Και αν θέλετε την γνώμη μου, αποκλείεται να αναζητήσει τις νέες λύσεις σε παλαιά πρόσωπα. Χωρίς αυτό, βεβαίως, να σημαίνει ότι τα νέα πρόσωπα υπάρχουν ή ότι θα είναι απαραιτήτως καλύτερα».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Δανίκας στο Βήμα του Σαββάτου (29-5-10): «Στοίχημα; Οποιος στις Δημοτικές κατέβει με τις ευλογίες του κόμματός του, θα φάει φούμο. Το σύστημα γκρεμίστηκε. Ποιος Μαντέλης και κουραφέξαλα. Αυτά είναι φραγκοδίφραγκα. Γιατί αρχίζει η εξής απλή λογική. Ποιος τον τοποθέτησε εκεί; Και πόσα τα πρόσωπα των συγκοινωνούντων δοχείων Siemens και πολιτικής; Και πόσοι, είπατε, οι διαπλεκόμενοι εφοριακοί; Εκατό; Αστεία πράγματα. Ασπιρίνες για τον καρκινοπαθή. Γιατί η ευθύνη αρχίζει από την κεφαλή. Τμηματάρχες, προϊστάμενοι, διευθυντές, γραμματείς, υπουργοί. Ολοι μαζί. Και μόνο ο Βοσκόπουλος; Ολοι της νυχτερινής ζωής πρέπει να έχουν καταβροχθίσει τον άμπακο. Μια σύντομη διασταύρωση φορολογικών δηλώσεων και περιουσιακών δεδομένων θα μετατρέψει την καχυποψία σε λιποθυμία. Βάλε από κοντά τις βιλάρες των υπαλήλων της πολεοδομίας. Τις κουρσάρες των αστυνομικών. Τις πισίνες των μεγαλογιατρών. Τις καταθέσεις των μεγαλοδικηγόρων. Τον ατελείωτο πλούτο των πολιτικών. Μιλάμε για περίπου το μισό φέσι ολόκληρης της χώρας. Ισως και παραπάνω απ΄ αυτό. Για να καταλάβετε. Το μεγαλύτερο μέρος του στόλου των Cayenne, των Μercedes και των Ρorsche, καθώς και οι τοίχοι, οι κήποι, οι πισίνες, τα έπιπλα, τα χρυσαφικά και τα στολίδια των κυριών, τα εξοχικά, τα σκάφη, όλα όσα συνιστούν τον μεταπολιτευτικό νεοπλουτισμό αυτής της ρακένδυτης Ψωροκώσταινας προέρχονται από κλοπές που διαπράχθηκαν κατ΄ εξακολούθηση στον δημόσιο κορβανά. Τα σχολεία που δεν έγιναν. Τα νοσοκομεία που βρωμίσανε. Οι δρόμοι που δεν κατασκευάστηκαν. Ο σιδηρόδρομος που δεν εκσυγχρονίστηκε. Τα πάρκα που έμειναν στα χαρτιά. Ολα, μα όλα αυτά τα ανύπαρκτα δημόσια αγαθά μετατράπηκαν σε μαρουλόφυλλα για να ανάβουν τις πουράκλες τους οι πολιτικοί, οι αεριτζήδες και οι εν γένει λεχρίτες. Υπάρχει λύση; Μόνο αν η κοινωνία τους πετάξει ώστε ο τόπος να ξεβρωμίσει οριστικά. Αλλιώτικα, ενθάδε κείται η Ελλάς. Να φτύνεις στον τάφο της και μετά να γελάς!»
Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στην αρχή μεγάλων εξελίξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου