Ίδωμεν

Ο Α. Λακασάς στη σημερινή Καθημερινή (30-7-10) στο άρθρο του με τίτλο «Η κομματική γκρίνια στην εκπαίδευση» θίγει το θέμα του τρόπου επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης που αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη.
«Ηδη έχει αρχίσει η γκρίνια από την πλευρά των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, διότι η μαζική φυγή πολλών εκπαιδευτικών, λόγω συνταξιοδότησης, θα δημιουργήσει μεγάλα λειτουργικά κενά με δεδομένο τον μικρό αριθμό προσλήψεων. Την ίδια στιγμή, οι συνδικαλιστές, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, γκρινιάζουν, διότι επιδιώκουν να έχουν τον πρώτο λόγο στις κρίσεις για τις θέσεις στελεχών, οι οποίες γίνονται το τρέχον διάστημα.
Βεβαίως, είναι υποχρέωση του υπουργείου Παιδείας όλα να είναι έτοιμα κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Ομως, το στοίχημα των ανθρώπων του υπουργείου δεν είναι να μην υπάρχουν κενά κατά τις πρώτες σχολικές εβδομάδες. Αυτό, για όσους γνωρίζουν τη σχολική πραγματικότητα, είναι δύσκολο. Το ουσιαστικό στοίχημα για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι με σωστό προγραμματισμό να καλύψει τα κενά αξιοκρατικά, αξιοποιώντας το πλεονάζον προσωπικό. (…)
Πώς όμως θα πεισθεί ο μέσος εκπαιδευτικός να αλλάξει νοοτροπία όταν, για παράδειγμα, διαπιστώνει ότι τα κομματικά τερτίπια συνεχίζονται; Τελευταία περίπτωση είναι οι τρέχουσες κρίσεις των στελεχών εκπαίδευσης. Υπάρχουν πληροφορίες ότι κατά τη διαδικασία των κρίσεων πολλοί συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ γκρινιάζουν, διότι τα κριτήρια επιλογής ευνοούν τους εκπαιδευτικούς που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι την προηγούμενη πενταετία είχαν καταφέρει να ευνοηθούν και να μαζέψουν μόρια, που αξιοποιούν στις φετινές κρίσεις. Δηλαδή, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, θεωρώντας ότι τώρα είναι η σειρά τους, ζητούν να πάρουν εκείνοι τις προνομιακές θέσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι σε προηγούμενες χρονιές είχαν γίνει «ανίερες» συμμαχίες μεταξύ των συνδικαλιστών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, ώστε να μοιραστούν αναλογικά οι θέσεις των στελεχών εκπαίδευσης.
Ο μέσος εκπαιδευτικός είναι δεδομένο ότι αντιτίθεται στις πρακτικές αυτές, όμως τελικά γνωρίζει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλος εύκολος δρόμος για να επιτύχει την εξέλιξή του, πλην της απόκτησης κομματικής ταυτότητας. Το βάρος πέφτει στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, να αντικρούσει τα βέλη και την γκρίνια όσων δείχνουν ότι έχουν μείνει σε άλλες εποχές» καταλήγει ο Λακασάς.
Φίλος με πλούσιο βιογραφικό –τι τόθελε ο άνθρωπος- θέλησε να δοκιμάσει την τύχη του: έκανε αίτηση για να αξιολογηθεί στη διαδικασία επιλογής στελεχών. Περιμένουμε να δούμε την τύχη του και μέσω της δικής του περίπτωσης να πάρουμε και γεύσεις για τον τρόπο επιλογής και για το κατά πόσο τα λόγια περί αξιοκρατίας θα παραμείνουν λόγια. Ίδωμεν.