Τον Αύγουστο δεν έχει ειδήσεις, λέει ο Ο. Έκο. Όμως για τον ελληνικό λαό είναι ο καλύτερος μήνας του χρόνου. «Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ’σουν τρεις φορές το χρόνο», λένε στην Κάρπαθο. Αυτός είναι «ο μήνας που τρέφει τους έντεκα», λένε επίσης και «μακάρι σαν τον Αύγουστο να ’ταν οι μήνες όλοι».
Ένα λιμανάκι ελληνικού νησιού όλο κατάρτια περήφανα υψωμένα και φτωχά καΐκια αραγμένα, ένα άσπρο ελληνικό ερημοκλήσι δαρμένο από την αντηλιά και γύρω αμπέλια, μποστάνια, συκιές, φραγκοσυκιές, ελιές και τζιτζίκια στον Παρακλητικό Κανόνα. Ζήτω η Αυγουστιάτικη Ελλάδα της υπαίθρου και της περιφέρειας. Των χρωμάτων, των αρωμάτων και της φιλοξενίας. Η Ελλάδα της θάλασσας και του βουνού, του τοπικού πολιτισμού, του μέτρου αλλά και της κιτσαρίας.
Αύγουστε μήνα και Θεέ, που λουσμένος στις αστροφεγγιές στάζουν τα γένια σου άστρα και γιασεμιά, σε σένα ορκιζόμαστε νάμαστε καλά, κι ο κόσμος όλος, πάλι του χρόνου να μας δεις στο βράχο να φιλιόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου