Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Υμείς εστέ το άλας της γης

«Η σάτιρα είναι καλή και στην πολιτική. Αλλά η σάτιρα και όχι η καρικατούρα της από έναν στημένο τιμητή των πάντων, που πουλά ακριβά τη σαβούρα της κατευθυνόμενης φαντασίας του».

Βεβαίως η σάτιρα είναι καλή! Αρκεί όμως να μην αναφέρετε σε μας!

Είναι σαν την οικολογική συμπεριφορά. Είναι καλή όταν ... αφορά τους άλλους.

Και η έκφραση αντίθετης γνώμης. Όχι μόνο είναι καλή, αλλά είναι και επιβεβλημένη στη δημοκρατία. Αρκεί να πιστεύουμε στη δημοκρατία και να μην αφορά τη δική μας γνώμη.

Και ο τύπος είναι ελεύθερος. Αρκεί να μην γράφει εναντίον μας.

«Στημένος τιμητής των πάντων…». Τι λέτε ορέ! Αν έγραφε υπέρ μας θα ήταν αντικειμενικός και ακριβοδίκαιος, ενώ τώρα «στημένος τιμητής» που «πουλά σαβούρα»;

Ο Λαζόπουλος «σώζει τα φαινόμενα» θα έλεγε και κάποιος αρχαίος. Είναι η μόνη φωνή σήμερα στην Ελλάδα που έρχεται απευθείας από την Αττική Κωμωδία, τον Αριστοφάνη και την παλιά Αθηναϊκή Επιθεώρηση. Οι οποίες βέβαια δεν άλλαξαν άμεσα τίποτα, εκτός από τη στάση των πολιτών μακροχρόνια στα κοινά.

Ο Λαζόπουλος δεν μασάει και δεν ξέρω άλλον στην τηλεόραση που να κάνει τόσο καλή σάτιρα. Ούτε και στο θέατρο, παρά το ότι έχω μια επιφύλαξη για περιθωριακούς θιάσους, οι οποίοι όμως δεν έχουν τόσο μεγάλη απήχηση στις μάζες. Η σάτιρά του σπάει κόκαλα γι’ αυτό ενοχλεί. Αλλά ποιους ενοχλεί; Αυτούς που δεν αμφισβητούν. Αυτούς που νομίζουν ότι κατέχουν απόλυτες αλήθειες. Που είναι κάτοχοι θεσφάτων. Όμως ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η σάτιρα παίζει το ρόλο της, δίνει μια προοπτική στον αδύναμο, τον καταπιεσμένο, έστω και στο επίπεδο της ψυχολογίας. Του δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να βρει λίγο δίκαιο γι’ αυτά που υπομένει από τον ξεφτίλα που κρατάει τη σφραγίδα της εξουσίας. Γι’ αυτό παρακολουθεί μετά μανίας τον Λαζόπουλο, που είναι φυσικό να υπερβάλει, να χαρίζεται ή να είναι λιγότερο εύστοχος κάποιες φορές.

Δεν μπορεί να είναι κανείς όμως άψογος όταν κάνει σάτιρα. Είναι κι αυτή ένα εξουσιαστικό εργαλείο. Μπορεί όμως να το κάνει με εντιμότητα ή όχι. Ο κόσμος το αναγνωρίζει στον Λαζόπουλο αλλιώς θα τον είχε ρίξει στο τάρταρο. Και θα τον ρίξει, να είστε σίγουροι, αν καταλάβει ότι παίζει παιχνίδι, κάνει λαμογιές.

Αν ψάξει κανείς εύκολα μπορεί να βρει ποιοι κατά καιρούς διαμαρτύρονται γι’ αυτά που σατιρίζει. Είναι όσοι υποστηρίζουν απόλυτες αλήθειες. Και αυτούς τους έχει πάρει χαμπάρι ο κόσμος και στα «ανα την επικράτεια καφενεία» αναφέρετε γι’ αυτούς πιο απαξιωτικά απ’ ότι ο Λαζόπουλος στην τηλεόραση. Γι΄ αυτό τους έχει στη γωνία.

Νομίζουμε τον Λαζόπουλο και το κάθε άλας το έχει ανάγκη η κοινωνία μας, διότι αν αυτό μωρανθή εν τίνι αλισθήσομεν;

Δεν υπάρχουν σχόλια: