Τραβώντας στη δουλειά μου το πρωί
με βρήκε στην αυλή κάποιο παιδί
και μουπε αν μπορούσα να του πω με λόγια απλά
γιατί πηγαίνουν όλα γύρω μας στραβά
καθώς στο σπίτι ο μπαμπάς του κι η μαμά
αντί να του μιλήσουν πειστικά
κοιτούσε ο μπαμπάς του τη μαμάκα του κλεφτά
κι οι δυο μαζί του λέγανε κοφτά:
Ουγκαγκα μπουμ μπουμ μπι
γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα
αουγκιγκι αουγκιγκι
μπαγκαλα γκαουγκα γκα
Γιατί μου λεν οι κύριοι στο σχολειό
πως για να μάθω πρέπει να ρωτώ
ρωτώντας παίρνει βόλτες το μυαλό μας το αργό
και ρώταγα συνέχεια κι εγώ
τι, πώς και πού και ποιος και πότε κι όταν και γιατί
και μου 'λεγαν τραβώντας μου το αυτί
Ουγκαγκα μπουμ μπουμ μπι
γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα
αουγκιγκι αουγκιγκι
μπαγκαλα γκαουγκα γκα
Ρωτούσε το παιδάκι αυτό τριγύρω του κλεφτά
Που πήγαν του ταμείου τα λεφτά
γιατί θα πρέπει η μάνα του να πάει στη λαϊκή
και να 'χει γίνει εικόνα μαγική
γιατί να τη βολεύει συνεχώς με δανεικά
κι ο δήμαρχος του απαντούσε φιλικά:
Ουγκαγκα μπουμ μπουμ μπι
γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα
αουγκιγκι αουγκιγκι
μπαγκαλα γκαουγκα γκα
Ο παις αυτός ρωτούσε συνεχώς
μπαμπάκα μου τι πάει να πει φτωχός;
τι πάει να πει κονόμα, τι θα πει θα φας καλά;
-παιδί είναι και ρωτάει για πολλά-
και ο μπαμπάκας του ακούει το μικρό προσεκτικά
και πάντα του απαντάει καθαρά:
Ουγκαγκα μπουμ μπουμ μπι
γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα
αουγκιγκι αουγκιγκι
μπαγκαλα γκαουγκα γκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου