Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Τι να πει κανείς;

Τι να πει κανείς; Είμαστε λαός με χιούμορ!

-Όποιος έχει τη μύγα ... να τη φέρει πίσω!

-Στου κουφού την πόρτα ... το κλειδί είναι κάτω από το χαλάκι!

-Των φρονίμων τα παιδιά ... πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν!

-Όσα δε φτάνει η αλεπού ... τα φτάνει με τη σκάλα!

-Από την πόλη έρχομαι ... και στην κορφή κανένας!

- Όταν τη νύχτα οι διπλανοί αλαλάζουν ... πηδάς τον πρώτο κι οι
   υπόλοιποι ησυχάζουν!

-Εις οιωνός άριστος ... αμύνεσθαι περί πάρτης!

-Κάλλιο αργά ... παρά αργότερα!

-Όποιος βιάζεται ... προφταίνει!

-Τράβηξα τη Ζωή απ' τα μαλλιά ... και φόραγε περούκα!

-Στο σπίτι του κρεμασμένου ... δε μιλάνε για σκοινί!

-'Οποιος τη νύχτα περπατεί ... λάσπες και σκατά πατεί!

-Σ' όποιο δάσκαλο καθήσεις ... πάλι βαθμό δεν παίρνεις!

-Εδώ βυζιά δεν έχουμε ... και τα σουτιέν μας λείψαν!
           
 -Τόσα μουνιά στον τόπο μας, μας ήρθαν κι απ’ την Πέργαμο.

-Χάνει η μάνα το παιδί ... και το παιδί τη βρίσκει!

-Χέσε μέσα Πολυχρόνη ... δε μπορώ να καθαρίζω άλλο!

-Αν κατουράς στη θάλασσα θα το βρεις στ΄αλάτι

-Ο τεμπέλης κι ο φαγάς ή δραγάτης ή παπάς.

-Άρπαζε να τρως να πίνεις, πολιτεύου να αρχοντίνεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: