Κακό πράγμα η κριτική που δεν μας επαινεί

Καλά ο Πρετεντέρης ανακάλυψε τον τροχό στο ΒΗΜΑ της Κυριακής. Κριτική είναι η επαινετική κριτική, η αβανταδόρικη. Η άλλη που λέει αλήθειες που μας ξινίζουν είναι κακοήθης, ιδιοτελής και ... παράνομη. Για να καταλήξει στον πρώην Πρόεδρο της Βουλής Α. Κακλαμάνη ο οποίος αναφέρθηκε με στόμφο ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Και βέβαια εν καιρώ πολέμου κριτική γιοκ! "...και άλλοι βουλευτές αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της κριτικής «εν καιρώ πολέμου». Και άκουσα ακόμη τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής να αναπολεί τον πόλεμο του ΄40, όταν οι Ελληνες πολεμούσαν ενωμένοι διότι «τότε δεν είχαν ούτε τα κανάλια ούτε μια Βουλή στην οποία να αλληλογρονθοκοπούνται οι πάντες για τα πάντα και να μη βλέπει ο λαός μια αχτίδα ελπίδας και αισιοδοξίας».
Να του θυμίσω [γράφει ο Πρετεντέρης] απλώς ότι το 1940 δεν υπήρχαν κανάλια ούτε Βουλή διότι είχαμε δικτατορία- του Μεταξά, αν έχει ακουστά... Και επειδή τώρα δεν έχουμε δικτατορία, η κυβέρνηση οφείλει να κυβερνάει και με κανάλια και με Βουλή και με κριτική και με αντιπολίτευση. Είτε του αρέσει είτε όχι. Είτε κάνει πόλεμο είτε δεν κάνει... ".