Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Πολιτεύου ν' αρχοντίνεις

Γράφει ο Λακόπουλος στα σημερινά ΝΕΑ για τις δηλώσεις "πόθεν-έσχες" των βουλευτών που προσφάτως δημοσιοποιήθηκαν.

Άβυσσος η ψυχή του βουλευτή. Το ίδιο και η δήλωσή του για το πόθεν έσχες. [και το μυαλό του θα προσθέταμε μαζί με τις προθέσεις του]. Οι περιουσιακές δηλώσεις άρχισαν ως προστασία της τιμής και της υπόληψης του πολιτικού κόσμου και πλέον είναι ολίγον κωμωδία. Στην εποχή της πληροφορικής συμπληρώνονται ιδιοχείρως και κατά βούληση από τον «ελεγχόμενο» και παραδίδονται σε... χαρτοκιβώτια. Από τον γραφικό χαρακτήρα μαθαίνεις πολλά με έναν καλό γραφολόγο. Στην εποχή της δημόσιας διαβούλευσης, τα πάντα μπορείς να βρεις στο Διαδίκτυο εκτός από τα πόθεν έσχες των 300! «Τυχαίο; Δεν νομίζω» που λέει και η διαφήμιση. Τόσα χρόνια κατατίθεται το ρημάδι το πόθεν έσχες, μια φορά δεν βρέθηκε ένας εν αταξία. Κατά τις δηλώσεις τους, τόσο διαφανείς πολιτικοί δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Και τόσο μονότονα επαναλαμβανόμενοι. Π.χ. με μόνο εισόδημα τη βουλευτική αποζημίωση μεγαλώνουν και σπουδάζουν παιδιά, ζουν μια καλή ζωή και οι καταθέσεις, καταθέσεις. Ο,τι αποκτούν σε ακίνητο, το αποκτούν με δάνειο. Παίρνουν δάνεια όπως ο άλλος παίρνει ταξί και το προβάλλουν ως τεκμήριο διαφάνειας. Τώρα πώς γίνεται και τη δόση να πληρώνουν και τίποτε από τα υπόλοιπα να μην κόβουν, πιάσε το αυγό και κούρευ΄ το.

Συμπέρασμα; Καιρός να νοσταλγήσουμε την ηθική των παλαιών πολιτικών. Έμπαιναν στην πολιτική αφού προηγουμένως είχαν αποκατασταθεί οικονομικά και επαγγελματικά, και γι΄ αυτό έμπαιναν. Και έβγαιναν από την πολιτική φτωχότεροι από ό,τι μπήκαν. Υπήρχε μια έκφραση: «Εφαγε τα λεφτά του στην πολιτική». Εκποιούσαν την οικογενειακή περιουσία για να πολιτεύονται.

Με τη Μεταπολίτευση και τους μύθους της, η πολιτική έγινε τρόπος βιοπορισμού. Ή πλουτισμού για αρκετούς. Από ένα σημείο και πέρα ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι «από την πολιτική βγάζεις λεφτά». Και τα κομματικά ασανσέρ άρχισαν να ανεβάζουν στη Βουλή φουρνιές «νέων πολιτικών». Άλλος είχε ξετινάξει προηγουμένως, για ψηφοθηρία, τη ΔΕΚΟ που διοικούσε- κατ΄ απονομήν, όχι κατ΄ αξίαν. Αλλος είχε διαλύσει το υπουργείο όπου τον είχαν βάλει γραμματέα. Αλλος είχε ήδη εκμαυλιστεί από την ισχύ του χρήματος και τη γοητεία της εύκολης κοινωνικής ανέλιξης. Από τέτοιους πολιτικούς τέτοιες δηλώσεις πόθεν έσχες μπορείς να έχεις. Κρίμα που δεν ζει ο θυμόσοφος Τάσος Σεχιώτης για να δει πόσο δίκιο είχε όταν έλεγε: «Δεν ανήλθαμε ημείς εις τα αξιώματα, τα αξιώματα κατήλθον μέχρις ημών». Καταλήγει ο Λακόπουλος.

Υπάρχει μια ωραία -και ποια δεν είναι ωραία;- παροιμία του ελληνικού λαού:  άρπαζε να τρως να πίνεις πολιτεύου ν' αρχοντίνεις. Που μάλλον θέλει εκσυχρονισμό...

Δεν υπάρχουν σχόλια: