Επετειακά

3 του Σεπτέμβρη, που συμβολικά παρέπεμπε στην επανάσταση των Μακρυγιάννη Καλλέργη, ξεκίνησε το παραμύθι. «Ένα παραμύθι που για πρώτη φορά ύστερα από 36 χρόνια έχει και δράκο. (…) [Χθες με την 36η επέτειο και λόγω των σκληρών μέτρων και του ΔΝΤ που πήρε η νυν κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό] «αίτημα του περιεχομένου της απέκτησε αιφνιδίως νόημα και στέκεται σαν το θηρίο της Αποκάλυψης πάνω από τα κεφάλια αυτών που τη γιόρτασαν» γράφει ο Λακόπουλος στα σημερινά ΝΕΑ.

«Αν η ιστορία ενός κόμματος είναι η ιστορία των προέδρων του", σημειώνει, "ασφαλώς η διαδρομή από Παπανδρέου σε Παπανδρέου είναι αξιοσημείωτη".

"Φυσικά οι καιροί αλλάζουν, άλλαξε και το ΠΑΣΟΚ. Από το κίνημα των γενεών του ΕΑΜ, του 114 και του Πολυτεχνείου, έγινε το κόμμα των γενεών του Γέιλ, του Χάρβαρντ και του LSΕ. (…)

Στο γκρίζο φόντο του Μνημονίου τα γενέθλια συνθήματα «Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία» και «Η Ελλάδας στους Ελληνες» μοιάζουν φαντάσματα που βγήκαν από τα οστεοφυλάκια και αναζητούν όσους νοσταλγούν την εποχή της ολικής αφήγησης της Ιστορίας, που είχε ήρωες, χαρταετούς και όνειρα. Στο ΠΑΣΟΚ μαζεύτηκαν απλώς για να τιμήσουν την παράδοση. Ετσι όπως την εννοούσε ο Γούντι Αλεν: «Παράδοση είναι η ψευδαίσθηση της συνέχειας μεταξύ των γενεών», καταλήγει ο Λακόπουλος.