Το πολύ ενδιαφέρον blog της Ανατολικής Κρήτης ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΜΕΡΑΜΒΕΛΛΟΥ μας έκανε την τιμή να φιλοξενήσει στις ιστοσελίδες του μια συνέντευξη, την οποία αναδημοσιεύουμε παρακάτω.
Διαδικτυακή συνέντευξη με έναν αγιονικολιώτη blogger
Αυτές τις ημέρες διαβάζουμε συνεχώς τις απόψεις και τις θέσεις των παράξεων και των υποψηφίων που εμπλέκονται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Σκεφτήκαμε όμως ότι αξίζει να διαβάσουμε και τις απόψεις ενός blogger, που δεν εμπλέκεται άμεσα στην όλη διαδικασία, έχει όμως ενδιαφέρουσες απόψεις, τις οποίες εκφράζει δημοσίως μέσω του προσωπικού ιστολογίου του.
Ο Ιωάννης Σταμέλος είναι καθηγητής Μαθηματικών, πρόεδρος του παραρτήματος Λασιθίου της Μαθηματικής Εταιρίας και είναι ένας από τους πρώτους blogger στην περιοχή μας.
Μέσω e-mail του ζητήσαμε μια διαδικτυακή συνέντευξη με ερωτήσεις για διάφορα θέματα και εκείνος ανταποκρίθηκε στέλνοντας μας τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις του:
Ο Ιωάννης Σταμέλος είναι καθηγητής Μαθηματικών, πρόεδρος του παραρτήματος Λασιθίου της Μαθηματικής Εταιρίας και είναι ένας από τους πρώτους blogger στην περιοχή μας.
Μέσω e-mail του ζητήσαμε μια διαδικτυακή συνέντευξη με ερωτήσεις για διάφορα θέματα και εκείνος ανταποκρίθηκε στέλνοντας μας τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις του:
-Ποια είναι η γνώμη σας για το προεκλογικό κλίμα στο Δήμο Αγίου Νικολάου;
-Καλό και πολιτισμένο, νομίζω. Μέχρι τώρα δεν διαπίστωσα καμία ακρότητα από αυτές που συνήθως «επιτρέπονται» στους προεκλογικούς αγώνες. Ελπίζω οι επόμενες μέρες μέχρι να κλείσουν οι κάλπες να μη με διαψεύσουν. Ίσως βοηθάει σ’ αυτό η αίσθηση ότι δεν έχουν δημιουργηθεί λεπτές ισορροπίες στα αντίπαλα στρατόπεδα.
-Χιούμορ και πολιτική συμβιβάζονται;
-Από την μια είναι θέμα οπτικής… Όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας μπορούν να εκληφθούν και ως χιούμορ (καλόγουστο ή κακόκουστο). Μπορεί να τα εκλάβει κανείς ως φάρσα ή κωμωδία. Από την άλλη το χιούμορ είναι θέμα προσωπικότητας. Αρκετοί από αυτούς που ασχολούνται με τα κοινά είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή είτε στην αυτοδιοίκηση, έχουν έντονη την αίσθηση του χιούμορ. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές το κρατούν για τον ιδιωτικό τους χώρο και στη δημόσια εικόνα τους βγάζουν ξινίλα. Κλασσικές περιπτώσεις παγκόσμια ο Τσόρτσιλ και ο Λίνκολ. Στους δικούς μας ιδιαίτερες περιπτώσεις ο Γεώργιος (προσοχή Γεώργιος) Παπανδρέου, ο Θανάσης Κανελλόπουλος, ο Ηλιού κ.α.
-Είστε ένας από τους πρώτους blogger στην περιοχή. Ποια η γνώμη σας για τη χρησιμότητα των μπλογκς στη ζωή μας;
-Το blog σημαίνει ελευθερία στη διατύπωση άποψης. Προσωπικά μου δίνουν μια αίσθηση για το πώς θα ήταν η άμεση δημοκρατία, όπου οι πολίτες θα μπορούσαν να τοποθετούνται για οποιοδήποτε θέμα και κυρίως γι αυτά που τους αφορούν άμεσα. Λείπει η ψηφοφορία. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα το δούμε κι αυτό.
Τα blog στις δημοκρατίες δυτικού τύπου αν δεν τα είχαμε θα έπρεπε να τα ανακαλύψουμε. Μπορούν να αποτελέσουν μέσο δημόσιου διαλόγου και το κάνουν σε πάμπολλες περιπτώσεις. Ακόμα και σε χώρους που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να αξιοποιούνται έχουν χρησιμότητα. Στην εκπαίδευση για παράδειγμα η δημιουργία κοινοτήτων μάθησης με τη βοήθεια blog είναι ένας θεσμός που αξιοποιεί μοντέρνες παιδαγωγικές, βοηθάει τους μαθητές στην κριτική σκέψη και την εμπέδωση του διαλόγου.
Αυτό που βλέπω πχ στο μπλογκ το δικό σας είναι πρωτόγνωρο –ομολογώ ότι με έχει ξαφνιάσει πολύ ευχάριστα και ήθελα να γράψω κάτι, που με αυτή τη συνέντευξη με προλάβατε. Εννοώ τη μεγάλη συμμετοχή των επισκεπτών με την κατάθεση σχολίων. Νομίζω ότι αυτό είναι υγεία. Πάρα πολλά από αυτά, κατά την προσωπική μου άποψη, προάγουν τον διάλογο και καταθέτουν κριτική σκέψη και απόψεις.
Είμαι βέβαιος με την διάδοση του διαδικτύου ότι στο μέλλον τα σχόλια, όπως αυτά που γίνονται σε πολλές αναρτήσεις σας, δεν θα περνούν και τόσο απαρατήρητα. Πιστεύω ότι αυτοί που έχουν θεσμικό ρόλο θα πρέπει να αφουγκράζονται το δημόσιο αίσθημα όταν παίρνουν αποφάσεις που αφορούν κοινωνικές ομάδες (πχ τα κόμματα και οι εκπρόσωποί τους).
Και όπως εξελίσσεται το σχόλιο στα blog, μαζί με τις αναρτήσεις, εκφράζουν ένα σημαντικό μέρος αυτού που αποκαλούμε «δημόσιο αίσθημα». Το blog είναι λαϊκό μέσο, δεν αφορά πλέον μικρές ομάδες. Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός τους, η επισκεψιμότητα, καθώς και η συνεχής ενημέρωσή τους το επιβεβαιώνουν. Κατατίθενται απόψεις που από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, για διαφόρους λόγους, δεν προβάλονται. Υλοποιούν την πολυφωνία και την διαφορετικότητα.
Τα blog στις δημοκρατίες δυτικού τύπου αν δεν τα είχαμε θα έπρεπε να τα ανακαλύψουμε. Μπορούν να αποτελέσουν μέσο δημόσιου διαλόγου και το κάνουν σε πάμπολλες περιπτώσεις. Ακόμα και σε χώρους που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να αξιοποιούνται έχουν χρησιμότητα. Στην εκπαίδευση για παράδειγμα η δημιουργία κοινοτήτων μάθησης με τη βοήθεια blog είναι ένας θεσμός που αξιοποιεί μοντέρνες παιδαγωγικές, βοηθάει τους μαθητές στην κριτική σκέψη και την εμπέδωση του διαλόγου.
Αυτό που βλέπω πχ στο μπλογκ το δικό σας είναι πρωτόγνωρο –ομολογώ ότι με έχει ξαφνιάσει πολύ ευχάριστα και ήθελα να γράψω κάτι, που με αυτή τη συνέντευξη με προλάβατε. Εννοώ τη μεγάλη συμμετοχή των επισκεπτών με την κατάθεση σχολίων. Νομίζω ότι αυτό είναι υγεία. Πάρα πολλά από αυτά, κατά την προσωπική μου άποψη, προάγουν τον διάλογο και καταθέτουν κριτική σκέψη και απόψεις.
Είμαι βέβαιος με την διάδοση του διαδικτύου ότι στο μέλλον τα σχόλια, όπως αυτά που γίνονται σε πολλές αναρτήσεις σας, δεν θα περνούν και τόσο απαρατήρητα. Πιστεύω ότι αυτοί που έχουν θεσμικό ρόλο θα πρέπει να αφουγκράζονται το δημόσιο αίσθημα όταν παίρνουν αποφάσεις που αφορούν κοινωνικές ομάδες (πχ τα κόμματα και οι εκπρόσωποί τους).
Και όπως εξελίσσεται το σχόλιο στα blog, μαζί με τις αναρτήσεις, εκφράζουν ένα σημαντικό μέρος αυτού που αποκαλούμε «δημόσιο αίσθημα». Το blog είναι λαϊκό μέσο, δεν αφορά πλέον μικρές ομάδες. Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός τους, η επισκεψιμότητα, καθώς και η συνεχής ενημέρωσή τους το επιβεβαιώνουν. Κατατίθενται απόψεις που από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, για διαφόρους λόγους, δεν προβάλονται. Υλοποιούν την πολυφωνία και την διαφορετικότητα.
-Πιστεύετε ότι η ανωνυμία στα μπλογκς πρέπει να αρθεί;
-Όχι. Η ανωνυμία είναι κακή γιατί επιτρέπει τις κακοήθειες και μπορεί να λειτουργήσει ως κουκούλα, το είδαμε κι αυτό. Από την άλλη όμως επιτρέπει την κατάθεση απόψεων που σε μικρούς χώρους όπως ο δικός μας, θα ήταν αδύνατο για προφανείς λόγους, να κατατεθούν δημόσια. Οι διαχειριστές των μπλογκ θα πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν κατατίθενται σχόλια επί προσωπικού, ρατσιστικά, ρουφιανιές κλπ
-Νομίζετε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη στέγαση των σχολείων στην περιοχή μας;
- Ναι. Είναι κοινό μυστικό. Το 3ο Γυμνάσιο και το 2ο Λύκειο θα πρέπει να βρούνε αυτόνομη στέγη το συντομότερο. Το τετράγωνο του Ξηρόκαμπου φαίνεται ότι λύνει κάποια προβλήματα όπως πχ του παρκινγκ αλλά δημιουργεί και κάποια άλλα όπως η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η εξωσχολική παρεμβατικότητα η οποία δεν γνωρίζουμε πως μπορεί να εξελιχτεί με τα μεγάλα συγκροτήματα σχολείων.
-Με το νόμο "Καλλικράτη' η σχολική στέγη περνά εξ ολοκλήρου στους δήμους. Είστε αισιόδοξος για το μέλλον της σχολικής στέγης στην περιοχή;
-Λυπάμαι αλλά η μέχρι τώρα εμπειρία όχι μόνο στη σχολική στέγη, που ενδεχομένως να μην έχει βιώσει και τα χειρότερα προβλήματα από αυτά που βιώνουμε καθημερινά στις πόλεις, δεν με κάνει αισιόδοξο.
-Τα μαθηματικά έχουν σχέση με την πολιτική;
-Με την εξουσία γενικότερα. Όπως θα γνωρίζετε ενδεχομένως, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα μαθηματικά οδηγούν στην εύρεση λύσεων. Οδηγούν σε αποτέλεσμα. Κάτι που είναι ζητούμενο στην πολιτική και στην διαχείριση της εξουσίας σε κάθε μορφή της. Οι μαθηματικοί δίνουν λύσεις. Τώρα μπορεί κάποιος να πει καλές ή κακές… Νομίζω όμως ότι τα περισσότερα από τα προβλήματα που βιώνουμε γύρω μας είναι κυρίως γιατί δεν θέλουμε ή δεν τολμάμε να τα ακουμπήσουμε.
Παρεμπιπτόντως, τον προηγούμενο Γενάρη φιλοξενήσαμε στην πόλη μας την Καθηγήτρια του ΕΜΠ Χριστίνα Φίλη η οποία έχει εκδώσει ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο σχετικά το «Μαθηματικά και Εξουσία» για όποιον ενδιαφέρεται. (Είχα γράψει και στην Ανατολή). Τα μαθηματικά βοηθούν εκτός από την διαχείριση και στη δημιουργία οράματος. Η αφαιρετική σκέψη και ο επαγωγικός τρόπος γαρ. Όμως ας μην είμαστε υπερβολικοί. Η όλη κουλτούρα του ανθρώπου, το αίσθημα του πολίτη, της ψηφίδας στην κοινωνία είναι επίσης πολύ σημαντικοί παράγοντες
-Πώς βλέπετε το μέλλον του δημόσιου σχολείου τα επόμενα χρόνια;
-Το δημόσιο σχολείο πρέπει να στηριχθεί με κάθε τρόπο. Είναι κατάκτηση της κοινωνίας. Δεν είναι απλά μια παροχή. Είναι θεσμός των τελευταίων αιώνων που έχει κατακτηθεί από την κοινωνία. Δυστυχώς έχει καταντήσει στις μέρες μας σε παρκινγκ παιδιών στις περισσότερες περιπτώσεις. Όμως αυτό θίγει κυρίως τα παιδιά και τους πολίτες που δεν μπορούν να πληρώσουν καλά σχολεία και να βρουν άλλους τρόπους εκπαίδευσης.
Το δημόσιο σχολείο όμως, εκτός από εκπαίδευση που μπορεί να αγοραστεί, δημιουργεί Παιδεία. Δηλαδή διαμορφώνει την κοινωνία του αύριο. Το δημόσιο σχολείο είναι ο βασικότερος θεσμός που μπορεί να δημιουργεί επίσης κοινωνική κινητικότητα. Να αλλάζει δηλαδή τον τρόπο ζωής προς το καλύτερο των ανθρώπων. Αλλιώς ο καθένας μας θα γεννιόταν και θα πέθαινε στην κοινωνική τάξη των γονιών του. Θα ήταν καταδικασμένος σε μεγάλο βαθμό αφού λίγοι είναι εξ αυτού προνομιούχοι.
Όμως στο σχολείο της κάθε εποχής αντικατοπτρίζεται και η κοινωνία του. Δεν λειτουργεί το δημόσιο σχολείο σε κοινωνικό κενό. Οι κοινωνικοί φορείς (επιστημονικές ενώσεις, σύλλογοι γονέων, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ) θα πρέπει να δημιουργούν αναχώματα στην όποια κατρακύλα. Δυστυχώς τα μέτρα που μπορεί να πάρει η πολιτεία προς την καλύτερη ποιότητα δεν είναι άμεσα εξαργυρώσιμα σε ψήφους, γι αυτό μιλάω για τους κοινωνικούς φορείς.
Ιδανικό συμπλήρωμα η πόλη σχολείο που μπορεί να δημιουργηθεί από τη συμπεριφορά των αρχόντων, των πολιτών και των πολιτιστικών εκδηλώσεων (υπαρκτό το μοντέλο της αρχαίας Αθήνας). Εδώ όπως αντιλαμβάνεστε πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η τοπική αυτοδιοίκηση.
Το δημόσιο σχολείο όμως, εκτός από εκπαίδευση που μπορεί να αγοραστεί, δημιουργεί Παιδεία. Δηλαδή διαμορφώνει την κοινωνία του αύριο. Το δημόσιο σχολείο είναι ο βασικότερος θεσμός που μπορεί να δημιουργεί επίσης κοινωνική κινητικότητα. Να αλλάζει δηλαδή τον τρόπο ζωής προς το καλύτερο των ανθρώπων. Αλλιώς ο καθένας μας θα γεννιόταν και θα πέθαινε στην κοινωνική τάξη των γονιών του. Θα ήταν καταδικασμένος σε μεγάλο βαθμό αφού λίγοι είναι εξ αυτού προνομιούχοι.
Όμως στο σχολείο της κάθε εποχής αντικατοπτρίζεται και η κοινωνία του. Δεν λειτουργεί το δημόσιο σχολείο σε κοινωνικό κενό. Οι κοινωνικοί φορείς (επιστημονικές ενώσεις, σύλλογοι γονέων, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ) θα πρέπει να δημιουργούν αναχώματα στην όποια κατρακύλα. Δυστυχώς τα μέτρα που μπορεί να πάρει η πολιτεία προς την καλύτερη ποιότητα δεν είναι άμεσα εξαργυρώσιμα σε ψήφους, γι αυτό μιλάω για τους κοινωνικούς φορείς.
Ιδανικό συμπλήρωμα η πόλη σχολείο που μπορεί να δημιουργηθεί από τη συμπεριφορά των αρχόντων, των πολιτών και των πολιτιστικών εκδηλώσεων (υπαρκτό το μοντέλο της αρχαίας Αθήνας). Εδώ όπως αντιλαμβάνεστε πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η τοπική αυτοδιοίκηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου