Ή που θα νικήσουμε ή που θα πεθάνετε

«Με προσπάθεια μπορούμε να αντέξουμε την ανέχεια … των άλλων» έλεγε ο Μαρκ Τουέιν, μας θυμίζει ο Λακόπουλος στα σημερινά ΝΕΑ. Αφορμή η άνεση με την οποία εκστομίζονται από το γιαλί της τηλεόρασης οι θέσεις από χορτάτους και ματσούς για τα μέτρα περικοπών, απολύσεων και τα άλλα. Γράφει μεταξύ άλλων:

«Είναι εύκολο να αποδέχεσαι µείωση στις συντάξεις και στους µισθούς, αλλά των άλλων. Και ακόµη ευκολότερο να συνηγορείς υπέρ της περικοπής δαπανών στα νοσοκοµεία ή στα σχολεία. Ιδίως όταν στέλνεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο και µετά στο εξωτερικό και δεν έχεις περάσει ούτε απέξω από το Γενικό Κρατικό Νίκαιας.

Με άλλα λόγια: υπάρχει ένα ηθικό ζήτηµαµε όσους συναθροίζουν αβασάνιστα τη γνώµη τους υπέρ των περικοπών λόγω της κρίσης, ενώ οι ίδιοι διαβιούν σε περιβάλλον καλοπέρασης. ∆εν είναι δηλαδή τίµιο να αποφαίνεσαι για εισοδήµατα ίσα µε τον λογαριασµό που πληρώνεις συνήθως για να τσιµπήσεις µε την παρέα σου το µεσηµέρι. Είναι φυσικό ότι στην κοινωνία και στη ζωή εν γένει θα υπάρχουν ανισότητες. Θα συνυπάρχουν επιτυχηµένοι και αποτυχηµένοι, πλούσιοι και φτωχοί, ευτυχείς και δυστυχισµένοι. Απλώς δεν είναι πολύ κοµψό – και καθόλου αποτελεσµατικό – να αποφαίνεσαι από καθέδρας για µια ζωή που δεν έζησες – ή που δεν ζεις πλέον. Είναι πρόκληση, όταν έχεις ένα υψηλό εισόδηµα – ενίοτε απόκρατικούς πόρους –,να βρίσκεις φυσιολογικό ότι τον επόµενο χρόνο θα προστεθούν άλλοι150.000 άνεργοι – ιδίως αν δεν είσαι ένας από αυτούς.

Τον τελευταίο καιρό της κρίσης, ορισµένες ελίτ δείχνουν να απολαµβάνουν την απόσταση που τις χωρίζει από τους πολλούς. Και κατά κάποιον τρόπο θεωρούν εύλογο να µεγαλώσει αυτή η απόσταση, προκειµένου µην επηρεαστεί η δική τουςζωή: όσο περισσότερο κόστος καταβάλλουν οι άλλοι τόσο λιγότερο θα χρειαστεί να καταβάλουµε εµείς. Αυτή η κάστα αναπτύσσει τα... καλύτερα επιχειρήµατα για τα µέτρα και τις περικοπές. Και µιλάει µε τα πιο συγκινητικά λόγια για τις θυσίες που πρέπει να κάνειο λαός,προκειµένου να σωθεί η οικονοµία».

Πώς το έλεγε ο εκφωνητής του BBC από το Λονδίνο στην μαύρη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής: Ή που θα νικήσουμε ή που θα πεθάνετε όλοι εκεί κάτω…