Των οικιών ημών ...

Γράφει στο σημερινό κεντρικό της σχόλιο η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ:
"Πράγματι, οι καταλήψεις των σχολείων στις αρχές του χειμώνα κάθε έτους έχουν αποκτήσει ένα
χαρακτήρα εθιμικής εκδήλωσης, που τελικά δεν οδηγεί στη λήψη κανενός ουσιαστικού μέτρου για την παιδεία, καθώς τα αιτήματα είναι συνήθως χωρίς ουσιαστική στόχευση.
Από την άλλη πλευρά, οι εισαγγελικές παρεμβάσεις έχουν δείξει έως τώρα ότι δεν έχουν κανένα
αποτέλεσμα, παρά μόνο την περαιτέρω αναστάτωση της σχολικής ζωής και την ταλαιπωρία ορισμένων
μαθητών για πολλούς μήνες, έως ότου τελικά αθωωθούν από το δικαστήριο".

Νταβαντούρι χωρίς στόχευση (15%  για την Παιδεία, έξω το ΔΝΤ κλπ) εκτός του ότι χάνονται τα μαθήματα στα σχολεία που φοιτούν μαθητές λαϊκών στρωμάτων, αντίθετα από τα καλά ιδιωτικά που δεν έχουν τέτοια προβλήματα, όπως επίσης και τα φροντιστήρια που συνεχίζουν κανονικά το πρόγραμμά τους, ποιοί επωφελούνται από τέτοιες δραστηριότητες; Μήπως που και που θα πρέπει να αναστοχαζόμαστε;