Της μουρλής

Τι μπορεί να φανταστεί μια προχωρημένη φαντασία... Ε, ρε και να υπήρχε Wikileaks στην Ελλάδα και να αποφάσιζε κανένας Πανάρετος να αποκαλύψει στο µέγα Πανελλήνιο την ηλεκτρονική αλληλογραφία του Γιώργου Παπανδρέου µε υπουργούς και συνεργάτες του. Εκεί θα βλέπατε εκτιµήσεις, χαρακτηρισµούς και αλληλοκαρφώµατα, καθώς και το email του Πρωθυπουργού προς την Κατσέλη – «Λούκα µου…» – εξ αφορµής της επιλογής της να αρθρογραφήσει για τα εργασιακά ένα Σαββατοκύριακο κατά το οποίο οι «τροϊκανοί» ήταν ακόµη στη χώρα.

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. Οι πεινασµένοι της αποκαλυπτικής δηµοσιογραφίας καρβέλια ονειρεύονται. Ωστόσο, εκτός ελληνικών συνόρων γίνεται της µουρλής με την ιστοσελίδα Wikileaks η οποία δίνει όλα τα αρχεία του Στέιτ Ντιπάρτµεντ στον λαό τριάντα χρόνια νωρίτερα. Στην τριακονταετία δίνονται κατά νόµον στη δηµοσιότητα επιλεγµένα δηµόσια έγγραφα. Ουδείς όµως θα διάβαζε ποτέ για την έλλειψη δηµιουργικότητας της Μέρκελ, τα συµπλέγµατα του Πούτιν και τη συνήθεια του Νετανιάχου να δίνει υποσχέσεις που να δεσµεύουν µόνον όσους τις λαµβάνουν. Οποιος πίστευε ότι οι πρεσβείες των ΗΠΑ ανά τον κόσµο είναι γεµάτες νερόβραστους ξανθοµάλληδες που παίζουν τένις και πνίγουν τη βαρεµάρα τους σε ένα τζιν τόνικ, πρέπει µάλλον να αναθεωρήσει την άποψή του.

Σημειώνει μεταξύ άλλων στο άρθρο του "Επαναλήψεις" ο Δ. Μητρόπουλος στα σημερινά ΝΕΑ.