Η δύναμη της τηλεόρασης

Θυμάμαι τον Γιώργο Παπαστεφάνου να αφηγείται: Στα πρώτα βήματα της τηλεόρασης έκανα ένα πορτραίτο της Ρόζας (της ναζιάρας). Η Ρόζα όμως βλέποντας το στην τηλεόραση τον έβριζε και τον καταριότανε, γιατί κατά την άποψή της δεν της είχε δώσει όλο τον χρόνο της εκπομπής. Όταν όμως βγήκε στο δρόμο, η ξεχασμένη και για πολλούς άγνωστη Ρόζα, έγινε αντικείμενο λατρείας. Τότε λέει συνειδητοποίησε την τεράστια δύναμη του μέσου.
Σήμερα αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά τα κόμματα που βάζουν στα ψηφοδέλτια τηλεοπτικούς αστέρες, οι οποίοι σε πάρα πολλές περιπτώσεις εκλέγονται. Ακόμα και οι εκδότες το γνωρίζουν καλά. Γι αυτό  και χωρίς πολλές αντιρρήσεις εκδίδουν αρκετές μπούρδες που τους κουβαλάνε αναγνωρίσιμοι από το γυαλί κυρίως σήμερα αστέρες. Οι αστέρες μπορεί να γράφουν ότι τους γουστάρει, όμως φέρνουν χρήμα στον εκδότη.
"Ποιος να το περίµενε" γράφει στο εκτενές άρθρο του στα σημερινά ΝΕΑ ο Χρ. Ιερείδης."Η µαρτυρική ζωή ανθρώπων – αποδιοποµπαίων σε άλλες εποχές – που βίωσαν τον κοινωνικό στιγµατισµό έβαλε στον χάρτη µια ολόκληρη γεωγραφική περιοχή, την έκανε τουριστικό προορισµό, ανέδειξε ένα ψαροχώρι, προκάλεσε εκδοτική έκρηξη και πυροδότησε συζητήσεις σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης". Αναφέρεται, όπως θα καταλάβατε, στην Σπιναλόγκα και στο σήριαλ ΝΗΣΙ που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Βικτώριας Χίσλοπ.

Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο έχει τίτλο: "Σε φαινόμενο εξελίσσεται η τηλεοπτική σειρά. Η Νησο-μανία βάζει φωτιά σε Ίντερνετ και βιβλιοπωλεία".