"Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα" ποιος το διατύπωσε; Ψάχναμε μια ολόκληρη μέρα ειδικοί και μη μέχρι ο Γιούνκερ να ανοίξει το στόμα του. "Δεν θα αφήσω πέντε νταβατζήδες να κυβερνούν τη χώρα" είχε πει με στόμφο στις κάμερες στου Μπαϊρακτάρη που δικαίως τον έχει στους τοίχους του μαγαζιού του. Και τους άφησε.
Επωδός: "Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα και την κοινωνία τώρα τηνε παίζω έναν παρά"!
"Η πολιτική επιθεώρηση και το πολιτικό καφενείο ποτέ δεν μας έλειψαν. Αλλά στους καιρούς που διανύουμε έχουν πάψει να ψυχαγωγούν. Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό και, πλέον, επικίνδυνο από τον απολογισμό μιας κυβερνητικής θητείας, από την οποία απομένουν μόνον ατάκες και καθόλου έργα" γράφει η Μ. Κατσουνάκη στην Καθημερινή της 9-10-10 στο άρθρο της "η πολιτική της ατάκας".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ναι, αλλά αποδείχτηκε πως ό,τι έγραφε η συγκεκριμένη δημοσιογράφος (και πολλοί άλλοι) ήταν εντελώς άστοχα.
Άλλος το είχε πει, ο ΓΑΠ, στην εκστρατεία που έκανε για να δυσφημίσει τη χώρα μας και να τη στείλει στην αγκαλιά του ΔΝΤ.
Ερώτηση: Η Γερμανία, στην οποία αποδείχτηκε ότι για πολλά χρόνια κυβερνούσε η Μέρκελ, δεν είναι διεφθαρμένη χώρα;
Η Γαλλία, όπου αποδείχτηκε ότι ο Σαρκοζί χρηματοδοτείται από τους οικονομικούς κολοσσούς της χώρας, δεν είναι διεφθαρμένη χώρα;
Η Μ. Βρετανία, όπου οι βουλευτές πλήρωναν με τα λεφτά της βουλής ακόμα και τις πάνες των μωρών τους, δεν είναι διεφθαρμένη χώρα;
Διόρθωση: Η Γερμανία, στην οποία αποδείχτηκε ότι για πολλά χρόνια κυβερνούσε η Ζίμενς, δεν είναι διεφθαρμένη χώρα;
Το θέμα είναι ότι αυτό που μένει [ΚΑΚΩΣ! ή ενδεχομένως από αδυναμία των ίδιων των πολιτικών] να ταυτίζεται η πολιτική μιας κυβερνητικής θητείας με μια συνήθως άστοχη ατάκα που αναπαράχθηκε γιατί ήταν εύπεπτη κυρίως για το τηλεοπτικό κοινό.
Δημοσίευση σχολίου