Ο σώζων εαυτόν σωθήτω

Έχει, πιστεύω, ιδιαίτερη σηµασία για τη δηµόσια ζωή του τόπου οι εκλογές να αναδείξουν πρόσωπα που δεν θα µας ζητούν να τους επιβραβεύσουµε ως πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής για να αποδείξουν πως ό,τι έκαναν μέχρι σήµερα, καλώς το έκαναν και να µας διαβεβαιώσουν πως θα συνεχίσουν να το κάνουν.

Πρόσωπα που δεν συµµερίζονται την άποψη πως ο κυνισµός τού «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι η µόνη δυνατή ηθική στάση στη σηµερινή πανωλεθρία. Πρόσωπα που ενδεχομένως και να μην είναι αναγνωρίσιµα, που δεν τους είδαμε να γαβγίζουν στο γιαλί και στα ράδια.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες δεν είναι μόνο διαχειριστικής μορφής των κονδυλίων ούτε οριοθέτησης νέων αρμοδιοτήτων. Κυρίως είναι πρόβλημα πράξης, εφαρμογής των νόμων, ισονομίας για τους πολίτες και αποτελεσματικότητας. Έτσι, ενώ βρίσκουμε χρήματα για να βάζουμε κάγκελα εκεί που δεν χρειάζονται, να σπάμε τα μια χαρά πεζοδρόμια για να κάνουμε άλλα, δεν μπορούμε να βρούμε χρήματα για απολλοτριώσεις πρασίνου, σχολείων, πολιτιστικών δραστηριοτήτων κλπ κλπ. Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για το μπάχαλο στην κυκλοφορία, τις καρέκλες, τα σαβουρομηχανάκια και τα «παρακαλώ μην παρκάρετε». Δεν μ’ ενδιαφέρει ποιανού αρμοδιότητα είναι ο έλεγχος του ασυνείδητου που παρατάει το αυτοκίνητο για να ψωνίσει ή να πιεί καφέ κλείνοντας το δρόμο. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι αρμόδιο το λιμενικό ο δήμος ή ο εφημέριος της ενορίας για τις αυθαιρεσίες στην παραλία. Δεν με ενδιαφέρει ποιος είναι αρμόδιος για τα τραπεζοκαθίσματα που βγάζουν τους πεζούς και τις μανάδες με τα καροτσάκια στο δρόμο. Δεν με ενδιαφέρει ποιος είναι αρμόδιος για το κακό συναπάντημα του φωτισμού στους δρόμους. Δεν μπορεί όμως αυτό το κακό να συνεχίζεται. Η εικόνα της πόλης είναι εικόνα της ήττας  της κοινωνίας της. Τραγικότερο παράδειγμα όλων η Αθήνα.

Οι νέες δυνάμεις που θα αναδειχθούν από τις επερχόμενες εκλογές θα πρέπει να έχουν επίγνωση και να είναι αποφασισμένες να δώσουν λύσεις. Το ερώτημα είναι σε τι βαθμό θα γίνει κάτι τέτοιο.