Όλοι τα παίρνουν. Πολιτικοί, εφοριακοί, παπάδες, δημοσιογράφοι, γιατροί, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες… Αλλά όχι η Ελλάδα διεφθαρμένη χώρα. Ααα, όλα κι όλα!
Σοφός ο λαός και περήφανος και ο μόνος θεσμός που έλεγε σε στιγμές έξαρσης και μεγαλείου ο αείμνηστος Ανδρέας. Και όχι μόνο δεν σφάλλει αλλά δεν ανέχεται να τον προσβάλλουν προσάπτοντάς του τη διαφθορά, την οποία σχεδόν όλοι (95% δείχνουν οι έρευνες) οµολογούμε.
Ο λαός έχει διαπαιδαγωγηθεί να ακούει µόνο καλά λόγια, υποστηρίζει στο άρθρο του με τίτλο «Από το Εγώ στο Εμείς (τα φάγαμε)» ο Τσιντσίνης στα σημερινά ΝΕΑ. Και, δυστυχώς, τα κόµµατα εδώ και χρόνια διαγωνίζονται στο ποιο θα αρθρώσει την πιο υπνωτική κολακεία.
«Δεν είµαστε όλοι ίδιοι, δεν είµαστε όλοι κλέφτες», απαντά η «λαϊκή» φωνή. Ωστόσο, τη συλλογική κατάσταση δεν βλάπτουν µόνο οι ποινικώς κολάσιµες συµπεριφορές. Εξίσου επιζήµια είναι και η γενικευµένη πολιτική αήθεια: σε κάθε Siemens αντιστοιχούν χιλιάδες παράνοµοι ηµιυπαίθριοι, σε κάθε Βατοπέδι εκατοµµύρια αποδείξεις που δεν κόπηκαν, σε κάθε ηχηρό σκάνδαλο µια αλυσίδα αθόρυβων ρουσφετιών, ισχυρίζεται. Όμως δεν αποδίδει δικαιοσύνη έτσι. Άλλο είναι ο κλεφτοκοτάς και άλλο αυτός που έχει εκλεγεί για να προστατεύει το κοινωνικό σύνολο όχι μόνο από τους κλεφτοκοτάδες αλλά και τους μεγαλοκαρχαρίες και ο οποίος τα μοιράζει με τους κολλητούς του. Ο επιμερισμός στην περίπτωσή μας δεν είναι πράξη δίκαια. Δεν ισοσκελίζονται οι κλεφτοκοτάδες με εκείνους που έχουν θεσμικό ρόλο και την κουτάλα του κρατικού κορβανά στα χέρια τους. Οι πρώτοι όταν συλλαμβάνονται τρώνε μερικούς μήνες στην ψειρού και οι δεύτεροι οδεύουν προς Γουδή μεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου