Το γιαουρτάκι δεν χρησιμεύει μόνο στους χούλιγκαν. Είναι και το «βραδινό» δεκάδων χιλιάδων καταναλωτών, κυρίως συνταξιούχων. Αν κρίνω από τρεις αποδείξεις ενός κεντρικού «σουπερμάρκετ», η τιμή ενός «στραγγιστού» των 200 γραμμαρίων ήταν στις 10 Ιουνίου 1,23 ευρώ, στις 7 Ιουλίου 1,42 και στις 9 Οκτωβρίου 1,87! Με ΦΠΑ σταθερό στο 11%. Δηλαδή, αύξηση κατά 52%.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του αρμόδιου υπουργείου (τηλ. τετραψήφιο 1520) μου είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, γιατί ο καθένας καθορίζει ελεύθερα τις τιμές των προϊόντων που προτείνει και δεν υπάρχει «πλαφόν» σε αυτό.
Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις συντάξεις που μειώθηκαν δραματικά: ως προς αυτές, οι αρμόδιες υπηρεσίες ελεύθερα τις καθορίζουν χωρίς «πλαφόν» στον περιορισμό τους. Ο συνδυασμός της αύξησης των τιμών και του περιορισμού των εισοδημάτων είναι έτσι ακόμα πιο εκρηκτικός. Ας δεχτούμε ότι το μνημόνιο ήταν αναγκαστικό. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να δεχτούμε ταυτόχρονα ότι είναι αναγκαστική η παράδοση των καταναλωτών στη σπέκουλα των μεγαλεμπόρων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου