Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Μια βροχή μας σώζει

Όσοι έχουν ασχοληθεί με τις ερασιτεχνικές κατηγορίες ποδοσφαίρου θα γνωρίζουν καλά ότι στην αναμενόμενη τραγωδία όλοι που την αναμένους ελπίζουν σε κάποια αναβολή του αγώνα. Η ευχή; Μια βροχή μας σώζει.

Οχι, δεν ψηφίζει η βροχή. Δεν προβληματίζεται με τα της κάλπης. Προβληματίζει ωστόσο εμάς, είτε καταρρακτώδης είναι είτε σχετικώς ήπια πλην παρατεταμένη. Είναι λοιπόν και αυτή ένας εκλογικός παράγων. (...) Επειδή συλλαμβάνει ραθυμούντα τον «πανέτοιμο κρατικό μηχανισμό» και ολιγωρούσες τις επίσης «πανέτοιμες μηχανές» των δήμων, που μετά το καποδιστριακό στάδιο εισέρχονται στην καλλικράτεια εποχή τους (τώρα κατανοεί κανείς πως η ονομασία «Καλλικράτης» δεν δόθηκε στη μνήμη του τρανού γλύπτη, αλλά για να υποβάλλεται διαρκώς η ιδέα ότι διαθέτουμε καλόν κράτος).

Η βροχή φταίει επίσης που αποκαλύφθηκε ότι τα φρεάτια καθαρίστηκαν με τον συνήθη αποτελεσματικό τρόπο. Αν δεν είχαν ανοίξει οι ουρανοί δεν θα είχαν κλείσει οι πλημμυρισμένοι δρόμοι, κι εμείς θα είχαμε μείνει με την ευχάριστη βεβαιότητα πως οι δήμαρχοί μας έχουν απόλυτο δικαίωμα να απαιτούν εκ νέου την ψήφο μας, σχεδόν αλαζονικά, διότι «έχουν πεπραγμένα» – το δείχνουν άλλωστε και τα αναρίθμητα έργα της τελευταίας προεκλογικής στιγμής που μετέτρεψαν κάθε πόλη σε Χάνδακα.Και η βροχή φταίει βέβαια που ανακόπηκε η «κάθοδος στον λαό» των κομματικών αρχηγών οι οποίοι, αγκαζέ με τους αμίλητους και πασιφανώς ακηδεμόνευτους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες, πήραν σβάρνα τους δρόμους μοιράζοντας χειραψίες και χαμόγελα. Με τη βροχή όμως να πέφτει «στέιτ θρου», όπως θα ’λεγε ο Ζαμπέτας, οι στενές επαφές ηγετών και πολιτών δυσχεραίνονται. Ας ευχαριστήσουμε τους ουρανούς για την ευεργεσία τους.
Γράφει μεταξύ άλλων ο Μπουκάλας στη σημερινή Καθημερινή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: