Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το φετινό καλοκαίρι σε περιοδεία σε όλη
–τρόπος του λέγειν- την Ελλάδα το εμβληματικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «το
Μεγάλο μας Τσίρκο», σε μουσική και
διεύθυνση ορχήστρας επί σκηνής του Σταύρου Ξαρχάκου.
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» αποτελεί σταθμό όχι μόνο για το νεοελληνικό θέατρο, αλλά και για τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική ελληνική ιστορία. Με τραγούδι, σάτιρα, δράμα, καραγκιόζη, διατρέχει μερικές από τις πιο σημαντικές ιστορικές περιόδους του έθνους μας για να μας προκαλέσει το συναίσθημα και το νου. Να μας συγκινήσει, να μας προβληματίσει και να μας διδάξει.
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» αποτελεί σταθμό όχι μόνο για το νεοελληνικό θέατρο, αλλά και για τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική ελληνική ιστορία. Με τραγούδι, σάτιρα, δράμα, καραγκιόζη, διατρέχει μερικές από τις πιο σημαντικές ιστορικές περιόδους του έθνους μας για να μας προκαλέσει το συναίσθημα και το νου. Να μας συγκινήσει, να μας προβληματίσει και να μας διδάξει.
Το 1973, μαθητές στα φροντιστήρια της Κάνιγγος, όταν
αποφασίσαμε να το δούμε το κατέβασε η χούντα. Αργότερα για άλλους λόγους χάσαμε
και την παράσταση της μεταπολίτευσης, με τις προσθήκες και το μνημειώδες τραγούδι
για τα παιδιά του Πολυτεχνείου που πρόσθεσε ο Ξαρχάκος στη δεύτερη παράσταση. Τη σκηνοθεσία είχε τότε ο Καζάκος, τα σκηνικά ο Σπαθάρης, τη μουσική όπως και τώρα ο Ξαρχάκος και τους κεντρικούς ρόλους η Καρέζη με τον Καζάκο και τους Παπαγιαννόπουλο, Καλαβρούζο, Περλέγκα
και τον αξέχαστο Νίκος Ξυλούρη να ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης.
Τριάντα εννέα χρόνια
μετά την
πρώτη του παρουσίαση το έργο ανεβαίνει ξανά φέτος το καλοκαίρι από το ΚΘΒΕ, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Ακροπόλ, με τον κορυφαίο έντεχνο
Σταύρο Ξαρχάκο παρόντα στη σκηνή να διευθύνει την ορχήστρα, τους χορωδούς και
τον εξαίσιο ερμηνευτή Ζαχαρία Καρούνη. Στο ρόλο που στην πρώτη παράσταση ερμήνευε
ο Παπαγιαννόπουλος ο Γιώργος Αρμένης. Στους ρόλους των Καζάκου-Καρέζη οι Τάσος Νούσιας και Μαρίνα Ασλάνογλου.
Η παράσταση, το σκηνικό, η
μουσική, οι ερμηνείες καταπληκτικές στη νέα αυτή παράσταση που είδαμε στο θέατρο της Νίκαιας.
Και για να μην είμαστε άδικοι προτείνουμε σε όσους δεν τις είδαν: την έκθεση του Τσόκλη στη Σπιναλόγκα και
την έκθεση φωτογραφίας του Φρεντ Μπουασονά στην Ελούντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου