Εκπαιδευτικοί και Μουσεία

Υποθέτω ότι η απόφαση των μουσείων για δωρεάν είσοδο των εκπαιδευτικών δεν αποτελεί συνδικαλιστική κατάκτηση των τελευταίων και δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι μια παραχώρηση των διοικήσεών τους προς τους εκπαιδευτικούς. Υποψιάζομαι ότι είναι κυρίως η συμβολή στην επαγγελματική τους ανάπτυξη, δηλαδή μορφωτικοί-παιδαγωγικοί  λόγοι που την υπαγορεύουν και ένεκα της επαγγελματικής τους δραστηριότητας κάνουν τα μορφωτικά αγαθά που προκύπτουν από αυτήν ανταποδοτικά στην ελληνική κοινωνία. Νομίζω ότι είναι εύκολα αυτό αντιληπτό και ανεξάρτητα από το ότι για πρακτικούς λόγους –έτσι τους αντιλαμβάνομαι προσωπικά- ζητάνε οι υπάλληλοι κατά την είσοδο των εκπαιδευτικών στα μουσεία της χώρας μας κάρτα ελευθέρας, την οποία εκδίδουν οι αρχαιολογικές υπηρεσίες ή κάρτα μέλους της ΟΛΜΕ δηλαδή του συνδικαλιστικού οργάνου των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης.

Αν επιδείξει ένας καθηγητής, για παράδειγμα, στους υπαλλήλους της εισόδου του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης το βιβλιάριο ασθενείας του –με φωτογραφία σφραγισμένη από το σχολείο του - και με θεώρηση από τον διευθυντή, μαζί με την αστυνομική του ταυτότητα, ότι δηλαδή είναι εν ενεργεία καθηγητής, το δημόσιο έγγραφο αυτό δεν "πιάνεται" !... Της ΟΛΜΕ όμως η κάρτα που έχει, πάλι, την φωτογραφία του και την υπογραφή κάποιου συνδικαλιστή της τοπικής ένωσης "πιάνεται" !...  Τι κι αν λέει το διοικητικό δίκαιο και μαζί του το εκπαιδευτικό ότι τα σχολεία είναι αποκεντρωμένες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας δηλαδή είναι υπηρεσίες του ελληνικού κράτους… 

Θα μου πείτε προς τι η έκπληξη; Το γράμμα του νόμου το λέει σαφώς και ο υπάλληλος είναι εκεί για να εφαρμόζει το γράμμα του νόμου και όχι να τον ερμηνεύει. Ναι αλλά γιατί δεν δείχνουν την ίδια ευαισθησία όταν οι απεργοί ταξιτζήδες καταλαμβάνουν τα εκδοτήρια και αφήνουν τον καθένα να περνάει; Και εν πάση περιπτώσει αν ο κατώτερος υπάλληλος της εισόδου δεν το αντιλαμβάνεται δεν θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ανώτερος για να επιλαμβάνεται επιτόπου σε τέτοιας μορφής θέματα αντί αυτά να παραπέμπονται στο Διοικητικό Συμβούλιο; Σιγά το σοβαρό θέμα που θα πρέπει να συγκληθεί και να επιληφθεί το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου.

Ζω στην Κρήτη και διδάσκω 26 χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Την περσινή χρονιά –χωρίς να έχω υποχρέωση- εφάρμοσα εκτός ωραρίου στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων Αισθητικής Αγωγής ένα πρόγραμμα Μουσειακής Αγωγής για να μάθουν και να αγαπήσουν οι μαθητές μου τα μουσεία. Βρίσκομαι για λίγο στην Αθήνα και κατέβηκα από την Κυψέλη στο Κουκάκι, σήμερα 4 Αυγούστου και ώρα 13.30, με μόνο σκοπό να επισκεφτώ το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Δυστυχώς είχα μαζί μου μόνο το βιβλιάριο υγείας. Όλα όσα ανέφερα παραπάνω τα είπα και στις υπαλλήλους οι οποίες ήταν ανένδοτες. Ζήτησα να μου υποδείξουν κάποιον υπεύθυνο για να του καταθέσω τους προβληματισμούς μου. Μου είπαν ότι θα πρέπει να έχω ραντεβού με τα μέλη της διοίκησης του μουσείου για να τους δω και μου υπέδειξαν να καταθέσω τις απόψεις μου σε μια έντυπη φόρμα προκειμένου να διαβιβαστούν στο Διοικητικό Συμβούλιο και σε σχετική μου ερώτηση για το αν φτάσουν τελικά στο Δ.Σ. μου έδειξαν την τυπωμένη παρατήρηση στη φόρμα ότι θα λάβω γραπτώς απάντηση.

 
Αρνήθηκα να πληρώσω τα 5€ της εισόδου εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την προσκόλληση των υπαλλήλων στον τύπο και έφυγα. Είμαι απογοητευμένος γιατί συχνά μιλάω γι’ αυτό το μουσείο στις τάξεις των μαθητών μου. Είμαι απογοητευμένος για πάρα πολλά από το κράτος που ζω και για το οποίο φορολογούμαι μέχρι δεκάρας γιατί δεν θέλω, από πεποίθηση, να κρύψω τίποτα. Λυπάμαι που δεν έχω την ευκαιρία να δω από κοντά –τα έχω δει σε βίντεο- τα έργα μιας άλλης Ελλάδας για την οποία είμαι περήφανος. Με λυπεί η σκέψη ότι πάρα πολλοί συνέλληνες δεν τα έχουν δει μέχρι σήμερα και ούτε πρόκειται να τα δουν στη ζωή τους. Με θλίβει από τη μια και με παρηγορεί από την άλλη το γεγονός ότι οι ίδιοι υπάλληλοι δεν σεβάστηκαν ανθρώπους από τον Καναδά, τη Νέα Υόρκη και το Τόκιο που υλοποιώντας σκοπούς ζωής ήρθαν για να δουν τα έργα του Περικλή, του Φειδία, του Καλλικράτη και των άλλων ενδόξων προγόνων μας στην κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού, όταν για ψήλου πήδημα κλείνουν τους αρχαιολογικούς χώρους γιατί άραγε να τους νοιάξει για μένα; 

Ενδεχομένως κάποιοι υπάλληλοι ελληνικών μουσείων αγνοούν τον αγώνα που κάνουν μερικοί μαχόμενοι εκπαιδευτικοί στις τάξεις τους για να αναδείξουν τις αξίες για τις οποίες επισκέπτονται οι πολίτες του κόσμου τα μουσεία ένεκα των οποίων αυτοί βγάζουν το ψωμί τους.

Ο πρόεδρος του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, ο Καθηγητής Παντερμαλής, είναι μια προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος και έχει να επιδείξει τεράστιο έργο στην αρχαιολογία και την εκπαίδευση. Είμαι σίγουρος ότι δεν γνωρίζει μερικά πράγματα που γίνονται από κάποιους υπαλλήλους του.

Τουλάχιστον ας εκδοθεί τώρα κάποια συμπληρωματική οδηγία ώστε εκτός από την κάρτα της ΟΛΜΕ και την αντίστοιχη της αρχαιολογικής υπηρεσίας οι υπάλληλοι να δέχονται και κάθε άλλο δημόσιο έγγραφο που αποδεικνύει την ιδιότητα του εκπαιδευτικού. Δεν νομίζω ότι δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα ούτε στο υπουργείο Οικονομικών, ούτε στο Πολιτισμού.