Είναι βαθιά τα προβλήματα και οι ρωγμές των θεσμών σε αυτό τον τόπο. Δεν έχουν μείνει θεσμοί, σύμβολα και βεβαίως πρόσωπα που να συγκεντρώνουν τον σεβασμό ή να εμπνέουν την κοινωνία. Ενας μεγάλος «χυλός» έχει γίνει η χώρα. Το χειρότερο είναι πως οτιδήποτε καινούργιο πάει δειλά-δειλά να εμφανιστεί, χωρίς να μιλάει τη γλώσσα της μαγκιάς και του άγριου λαϊκισμού, ισοπεδώνεται με μανία. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει την κατάληξη αυτού του ιστορικού επεισοδίου. Τίποτα δεν φαίνεται αυτονόητο πλέον, ούτε καν η σταθερή φιλοευρωπαϊκή τροχιά της χώρας. Θα χρειασθούν ηγέτες με μεγάλα αποθέματα πολιτικής γενναιότητας για να πουν σε αυτόν τον λαό τα πράγματα όπως είναι και να τον βγάλουν από τη σημερινή βαθύτατη παρακμή. Το έχουμε, άλλωστε, πει πολλές φορές, η Ελλάδα πάει εύκολα από την καταστροφή στον θρίαμβο, από το 1897 στους Βαλκανικούς πολέμους.
Γράφει ο Παπαχελάς στην Καθημερινή με τίτλο "Ζώντας την παρακμή"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου