Τα Μαθηματικά είναι μέρος του πολιτισμού της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που έχει χιούμορ. Η κομψότητα στα Μαθηματικά είναι ευθέως ανάλογη με τον αριθμό των ιδεών που ένας συλλογισμός μάς επιτρέπει να αντιληφθούμε, και αντιστρόφως ανάλογη με την προσπάθεια που θα πρέπει να κάνουμε γι' αυτό. Αλλά το ίδιο δεν ισχύει και για το καλό χιούμορ;
Το βιβλίο του Ιωάννη Σταμέλου αποτελεί μια πρωτότυπη προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα εξ ορισμού "σοβαρά" μαθηματικά και στο χιούμορ. Όπως λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχαήλ Λάμπρου "δεν βλέπει κανείς μαθηματικούς τύπους, αξιώματα, θεωρήματα, λήμματα και πορίσματα στο βιβλίο, εντούτοις βλέπει μια εμβριθή συλλογή από μικρές διασκεδαστικές ιστορίες, σαν σοφά ρητά, με ένα δίδαγμα η κάθε μία. Πρόκειται για ένα απολαυστικό βιβλίο, γραμμένο με χάρη. Ένα βιβλίο που το χιούμορ είναι η κοινή συνιστώσα των διδαγμάτων του."
Ή όπως λέει ο σκιτσογράφος Κ. Μητρόπουλος "ένα βιβλίο διαβαστερό, δροσερό, κεφάτο και ευρηματικό. Με εντυπωσίασε η πληθώρα αναφορών. Η επινόηση για τη σύνδεση μαθηματικά-χιούμορ ομολογώ ότι είναι μοναδική!".
Ο συγγραφέας-μαθηματικός (το βιβλίο είναι το πέμπτο του) επιχειρεί στο βιβλίο να απαντήσει σε ερωτήματα γενικότερα για το χιούμορ και το γέλιο, όπως: Είναι καλό να γελάμε; Με τι γελάμε; Πώς συνδέεται το γέλιο και το χιούμορ με τον πολιτισμό; Υπάρχει σχέση με τις κοινωνικές αξίες και τη δημοκρατία; Υπάρχουν εξαιρέσεις που πρέπει να σεβόμαστε όταν κάνουμε χιούμορ; Κατά πόσο νομιμοποιούνται οι άνθρωποι των γραμμάτων να χρησιμοποιούν τις διάφορες εκφάνσεις του λόγου για να κάνουν χιούμορ; κ.α.
Και ειδικότερα πως συνδέεται το «μαθηματικό χιούμορ» με την επιστήμη, την ιστορία, την Ελληνική Μυθολογία, την πολιτική, το θέατρο, την ποίηση, τη μαντινάδα, τη λαϊκή θυμοσοφία, τον ελληνικό κινηματογράφο, τον Τύπο, τη γελοιογραφία κ.α. Χιούμορ, ατάκες, ιστορίες και πολλές γελοιογραφίες είναι μερικά από τα περιεχόμενα του βιβλίου που διαβάζεται ευχάριστα και δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου