Ο καλύτερος δρομέας στα χρόνια της κρίσης

Πρόσφατα γράφτηκε κι αυτό: 600 δις στην περίοδο της κρίσης έφυγαν από τις δικές μας για τις Ελβετικές τράπεζες.

Και νάταν μόνο αυτό. Οι κάτοικοι του κέντρου των Αθηνών μετακόμισαν στα βόρεια προάστια. Οι επιστήμονες στη δυτική Ευρώπη και την Αμερική. Οι επιχειρήσεις στις άλλες βαλκανικές χώρες. Οι μαθητές που έχουν να πληρώσουν μετά τα κολλέγια των προαστίων στα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια...

"Στην κρίση καλύτερος δρομέας είναι ο πλούσιος, έγραψε ένας τραπεζίτης πρόσφατα. Ουδέν αληθέστερον. Οι έχοντες δεν ζουν καν στην Αθήνα, δεν τους νοιάζει· και ίσως βλέπουν την παρακμή της μεσαίας τάξης σαν αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξης, της απόλυτης κυριαρχίας τους, της φεουδαρχίας με νεωτερικά ψιμμύθια. Οι περισσότεροι πολιτικοί υπηρετούν αυτή τη λογική ή ανήκουν σ’ αυτήν· έχουν εγκαταλείψει προ πολλού και τη δημοκρατία και την πατρίδα.

   Το θέμα είναι τι κάνουν οι μικρομεσαίοι, οι πολλοί, όσοι δεν είναι πάνω από τη φτώχεια, αλλά είναι μακριά από τον πλούτο· τι κάνουν για να σωθούν. Εκαναν το κουνέλι, λούφα και φυγή· μήπως και ωφεληθούν οι ίδιοι από την αδικία, την ανισότητα, την ανομία. Τώρα όμως απειλούνται με ισοπέδωση όλοι, κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του.

   Μόνο αν δράσουν συλλογικά, μόνο αν μεταβούν στο Εμείς, θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εξολόθρευσή τους, υλική, ηθική, πνευματική. Μόνο αν αποφασίσουν να δράσουν για τον συλλογικό εαυτό, μόνο τότε υπάρχουν ελπίδες ανάσχεσης και αναστροφής τα χρόνια που έρχονται. Οποιος δεν καταλαβαίνει, όποιος δεν αντιλαμβάνεται την ιστορική θραύση, ας κάνει μια βόλτα on the wild side», [wild side εννοεί τους χώρους του ιστορικού κέντρου της Αθήνας] καταλήγει ο Ξυδάκης σήμερα στην Καθημερινή.