Δημόσιος διάλογος

Άκουγα τον κεντρικό παρουσιαστή πρωινής ενημερωτικής εκπομπής να δίνει οδηγίες προς τον πρωθυπουργό και τους άλλους διαπραγματευτές για το πως πρέπει να κάνουν τις διαπραγματεύσεις και να καταλήγει κουνώντας το δάχτυλο απειλητικά ότι και στο παρελθόν τους είχε δώσει οδηγίες και δεν τις εφάρμοσαν. Η εικόνα μου ξανάρθε στο μυαλό διαβάζοντας το άρθρο του Μανδραβέλη στην Καθημερινή σήμερα. Καταλήγει: 

"Το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι ο δημόσιος διάλογος. Αποκρύπτει τα πραγματικά προβλήματα κάτω από τόνους πολιτικού κουτσομπολιού· δεν αναζητά λύσεις, αλλά μόνο αιχμές και βολές μεταξύ των πολιτικών στελεχών. Ετσι πορευτήκαμε αμέριμνοι στην κρίση (όταν η οικονομία βούλιαζε, αλλά τα κανάλια ασχολιόταν με τις «κόντρες» Σουφλιά-Αλογοσκούφη), έτσι βαδίσαμε τα δύο πρώτα χρόνια του Μνημονίου (με τις κραυγές «αυτοί -δηλαδή η τρόικα- θέλουν να πουλήσουμε και τα τασάκια»), έτσι συνεχίζουμε και σήμερα λαλώντας «τα ’φτιαξε ο Ανδρέας με τον Μπένι, που τον ήθελε ο Μιχάλης ατυχώς...».

Και συνεχίζουμε να επικεντρωνόμαστε στα ασήμαντα, ενώ χάνουμε το δάσος που είναι η επίπονη αναδιάρθρωση της χώρας σε όλα τα επίπεδα".