Διαβάσαμε στην τοπική εφημερίδα Ανατολή τις τελευταίες μέρες τις δηλώσεις παραιτηθέντος διευθυντή και στη συνέχεια τις αντίστοιχες συνδικαλιστικού οργάνου συμπαθούς τάξεως επαγγελματιών εναντίον της ανακοίνωση που εξέδωσε αυτός για να δικαιολογήσει την παραίτησή του. Μεταξύ άλλων σ’ αυτήν ο παραιτηθείς διευθυντής αναφέρθηκε επιτιμητικά στη συμπεριφορά μελών της συγκεκριμένης τάξης, υποστηρίζοντας ότι αποτέλεσε και έναν λόγο για την παραίτηση που υπέβαλε, και χρησιμοποίησε τον όρο «συντεχνία» γι’ αυτούς. Το συνδικαλιστικό όργανο, βεβαίως, έχει κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να προασπίσει τα κεκτημένα του κλάδου που εκπροσωπεί. Να ζητήσει εξηγήσεις για τα όσα διατύπωσε ο τέως διευθυντής και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Όμως τα δήθεν επιχειρήματα περί πρωταθλητών, σημαντικού έργου κ.α. που χρησιμοποίησε το συνδικαλιστικό όργανο για να απαντήσει μπορεί να τα επικαλεστεί οποιοσδήποτε κλάδος για τα μέλη του. Συνήθως περιλαμβάνονται στο σκοπό του σωματείου και είναι απαραίτητα για τη σχετική έγκριση από το Πρωτοδικείο. Είναι γενικά, αόριστα και δεν αποτελούν στην ουσία επιχειρήματα. Το χειρότερο, όμως, που έκανε το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου ήταν το ξεμπρόστιασμα του τέως διευθυντή. Διότι το ξεμπρόστιασμα είναι πράξη αμόρφωτων, δογματικών και ανθρώπων που δεν έχουν να πουν τίποτα επί της ουσίας. Χαρακτηρίζει καφενείο, πεζοδρόμια και εξέδρα. Αυτοί που εκφράζουν κοινωνικές ομάδες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τέτοιες πρακτικές. Καταθέτουν επιχειρήματα. Η δε υπογραφή των ανακοινώσεων από όλο το διοικητικό συμβούλιο δείχνει αδαημοσύνη. Οι δημόσιες δηλώσεις αποκαλύπτουν πολλές φορές και τη γύμνια του βασιλέως. Καταντούν μπούμερανγκ. Μπορεί τελικά κάποιος, από αυτούς που υπογράφουν την ανακοίνωση, να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί αν θέλουμε να γράψουμε για το Βιετνάμ, τη Δαχομέη ή την Άνω Βόλτα θα πρέπει να έχουμε την, ενδεχομένως γραπτή, έγκριση του σωματείου των ξέμπαρκων ναυτικών;
Πού είναι η ΕΛΜΕ; Πού είναι οι αιρετοί του κλάδου; Πού είναι όσοι στα σχολεία και στην Αγορά διδάσκουν Πολιτική Αγωγή, Δημοκρατία, Περικλή, Ισοκράτη, Βολτέρο, Ντιντερό, κλπ; Πού είναι όσοι κόπτονται για τους θεσμούς και τους όρους του διαλόγου στον τόπο μας; Πού είναι οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου; Ή και πάλι θα κάνουμε πως δεν καταλάβαμε, θα βάλουμε την ουρά στα σκέλια για να μην θίξουμε την συμπαθή τάξη από την οποία προσδοκούμε ψήφους και θα συνεχίσουμε άδοντες γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου