Εναλλασσόμενη εθνικότητα

O Π. Μπουκάλας στην Καθημερινή της 3ης 3ου 2010 παρατήρησε ότι όσο ο Χατζημαρκάκης (ευρωβουλευτής με το κόμμα των Γερμανών Φιλελευθέρων) έκανε δηλώσεις στη γραμμή των ελληνικών θέσεων για διάφορα θέματα ήταν για τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης Ελληνογερμανός. «Όταν όμως προχθές, σε σχετική συζήτηση μεταξύ ευρωβουλευτών ποικίλης προελεύσεως, εμφανίστηκε με το περιοδικό Focus ανά χείρας και υιοθέτησε κάμποσους χαρακτηρισμούς του για τους Ελληνες (για τους Ελληνες συλλήβδην, όχι για την ιθύνουσα τάξη και κάποιους πολιτικούς ταγούς), ο κ. Χατζημαρκάκης εξέπεσε από το ύψος του «Ελληνογερμανού» και καταγράφηκε από τα κανάλια μας σαν ‘προκλητικός Γερμανός βουλευτής’».
Μήπως τα ίδια δεν κάναμε, από την ανάποδη, με τον Όττο Ρεχάγκελ μετά το Ευρωπαϊκό του 2004; Και τον Σωτήρη Νίνη κλπ κλπ κλπ
Ότι μας βολεύει είναι δικό μας κι ας μην είναι και ότι δεν μας βολεύει ας είναι δικό μας στο τάρταρο.
«Στους δικούς μας δρόμους και γράφοντας τις μικροϊστορίες μας, αλλάζουμε και ξαναλλάζουμε την εθνικότητα κάποιου, την ταυτότητά του, ανάλογα με το αν μας εξυπηρετούν περιστασιακά ή μας «προσβάλλουν» (πάλι περιστασιακά) οι πράξεις του» συμπεραίνει ο Μπουκάλας. Έχει άδικο ο άνθρωπος;

Σχετικά: «Εναλλασσόμενη εθνικότητα»