Η Ελλάδα έχει πρόβλημα ... χώρας

(...) "η Ελλάδα δεν έχει απλώς πρόβλημα οικονομίας. Εχει πρόβλημα χώρας.(...) μόνο στην Ελλάδα θεωρούμε ότι η οικονομία είναι «στην Εντατική» αλλά δεν είναι «στο χείλος του γκρεμού» (...) Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι «την κρίση δεν θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι». (...) Μόνο στην Ελλάδα η κάθε κυβέρνηση αντιμετωπίζεται ως Αϊ-Βασίλης με βασική αρμοδιότητα « να μοιράζει χρήμα» χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται πού θα βρει το χρήμα και, πάντως, χωρίς κανείς να θέλει να βάλει το χέρι στην τσέπη;

Ή μήπως ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν και ακόμη περισσότεροι που πιστεύουν ότι μπορεί να έλθει κάποιος «κύπριος Κροίσος» ή κάποιος «Μπομπ από το Σικάγο» που θα δώσει εκατομμύρια για να κάνει την ΑΕΚ κάτι σαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

Αυτό το τελευταίο, νομίζω, τα λέει όλα. Διότι αν πιστέψει κανείς ότι υπάρχει κάπου στον πλανήτη κάποιος άγνωστος μεγιστάνας ο οποίος έχει μοναδικό του όνειρο να ξοδέψει τα αναρίθμητα λεφτά του για να κάνει την ΑΕΚ «βασίλισσα ξανά», γιατί να μην πιστέψουμε ότι κάποιος άλλος μάγκας μπορεί να βρει τρόπο ώστε η χώρα να ξοδεύει όσα γουστάρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν;

Με άλλα λόγια, το περιεχόμενο του κάθε παραμυθιού είναι δευτερεύον. Το ζήτημα είναι ότι στην κατανάλωση παραμυθιού είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές".

Γράφει ο Πρετεντέρης στο σημερινό ΒΗΜΑ (15-12-09)απαντώντας στην ερώτηση "Πώς είναι δυνατόν να θεωρεί η ελληνική κυβέρνηση ότι μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κατάσταση αν δεν πάρει συγκεκριμένα δραστικά μέτρα;"

Γίναμε, όπως γίναμε "διότι τέτοιοι είμαστε", σημειώνει. Γιατί "αντί να κοιτάξουμε το παράθυρο, να δούμε τι γίνεται στον έξω κόσμο, προτιμούμε να κοιτάμε στον καθρέφτη; Ή μήπως ότι το βασικό εθνικό όραμα είναι να βρούμε κάποιον να πληρώνει για πάρτη μας; Διότι ακόμη κι αν όλα τα άλλα του φανούν λογικά, αποκλείεται να καταλάβει ο δυστυχής Βρετανός" που υπέβαλε την ερώτηση "για ποιον λόγο ο πάμπλουτος Μπομπ από το Σικάγο προτιμά να πάρει την ΑΕΚ από την ίδια τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η οποία, όσο να ΄ναι, δεν χρειάζεται και μεγάλο σπρώξιμο για να ξαναγίνει βασίλισσα".

Ας προσέχαμε...