Έχουμε καθρέπτη;

Δεν φταίνε όλοι, ισχυρίζεται ο Πρετεντέρης στα σημερινά ΝΕΑ. «Φταίνε πρωτίστως εκείνοι που µας κυβέρνησαν µια συγκεκριµένη τριετία: το 2007, το 2008 και το 2009. Εως και το 2006, οι δηµόσιες δαπάνες ήταν ελεγχόµενες, σχεδόν σταθερές και (για όσους ανόητους εξακολουθούν να µην καταλαβαίνουν...) οι Ολυµπιακοί Αγώνες είχαν τελειώσει ήδη από το 2004. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ αυτό; Οτι ο εκτροχιασµός έχει ηµεροµηνία και ότι οι ευθύνες έχουν ονοµατεπώνυµο. Τι ακριβώς συνέβη δεν µπορώ να πω. Πιστεύω όµως ότι, όπως για τα περισσότερα πράγµατα στην Ελλάδα, υπάρχει η τριπλή ερµηνεία: ανικανότητα, φαυλότητα και διαφθορά - η σειρά είναι τυχαία...».
Χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τα χρόνια που σημειώνει ο αρθρογράφος συμφωνούμε για το συμπέρασμα. Μήπως και στους μικρούς μας χώρους που ζούμε δεν κάνουμε τις ίδιες διαπιστώσεις;
Πάντως όλα όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς εξακολουθούμε να ζούμε οδηγούν στο θεμελιώδες, σημειώνει: «η διαχείριση του δημοσίου χρήματος (και κατ’ επέκταση το σύνολο μιας διακυβέρνησης…) είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τη διεκπεραιώνουν καλαµπουρτζήδες.
Αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, η αποτελεσματική διαχείριση στη χώρα µας αποτελεί σχεδόν συκοφαντηµένη και, πάντως, δευτερεύουσα έννοια σε µια πολιτική διαδικασία που υποτίθεται ότι αφοσιώνεται στις υψηλές φροντίδες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ηθικής κάθαρσης και της εθνικής ανύψωσης ΚΑΙ ΘΕΛΩ τώρα να µου απαντήσει ο κάθε αναγνώστης µε το χέρι στην καρδιά. ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ έχει πάντα αναθέσει αυτή τη διαχείριση στους καλύτερους και τους ικανότερους; Οτι έχει πάντα ψηφίσει αξιολογώντας εξονυχιστικά τη διαχειριστική επάρκεια εκείνων που επιλέγει να τον κυβερνήσουν; Οτι θεωρεί αυτήν την επάρκεια κεντρικό ζήτηµα της πολιτικής;
Αν ναι, µπράβο του, αλλά µάλλον αποτελεί εξαίρεση. Αν όχι, αν προτίµησε τα φούµαρα και τα φύκια, δικαίωµά του. Αλλά την επόµενη φορά που θα αναρωτιέται «ποιοι φταίνε», ας ρίξει καλού-κακού και καµιά µατιά στον καθρέφτη».
Είπατε τίποτα;