Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη, κάποτε, κάπου, κάτι θα στράβωνε. «Ήταν η συνισταμένη πολλών παραγόντων, που καλλιεργούσαν και ενθάρρυναν αυτήν την επικίνδυνη ανομία», γράφει ο Μανδραβέλης. «Ήταν πολλοί εκείνοι που χαίρονταν κάθε φορά που φλέγονταν τράπεζες. Δεν περίμεναν φυσικά ότι κάποια στιγμή μαζί με τα οικήματα θα καίγονταν και άνθρωποι», συνεχίζει.
Ανεχόμαστε τα πάντα. Από χτισίματα καθηγητών, προπηλακισμούς, κατεβασμένες τζαμαρίες, πέτρες στα πυροσβεστικά, παρεμπόδιση ασθενοφόρων και δε συμμαζεύεται. «Έτσι σιγά σιγά επωάστηκε το αυγό του φιδιού. Υπό την ανοχή μας και με τα χειροκροτήματα κάποιων. Η αλητεία βαφτίστηκε «δικαιολογημένη οργή» και κάθε φορά που γινόταν το κακό (μικρότερο από το χθεσινό) πάντα ήταν «προβοκάτσια» ή ευθύνη εκείνων που το υπέστησαν.
Η μεταπολίτευση τελείωσε με τον χειρότερο τρόπο. Με την οικονομία χρεοκοπημένη, με το κράτος διαλυμένο και την κοινωνία αποχαυνωμένη από τα απλοϊκά συνθήματα περί του «εγκληματικού καπιταλισμού» και του «τέρατος IMF», που μας δανείζει για να μην κάνουμε στάση πληρωμών. Το χειρότερο όμως είναι η αυταπάτη που συστηματικά καλλιεργείται στον λαό, ότι πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε, κάποιες σκοτεινές δυνάμεις απεργάστηκαν τη χρεοκοπία μας ή και τον θάνατο των τριών. Κρυφογελούσαμε όταν τα παιδιά φωνασκούσαν «να καεί, να καεί, το μπ... η Βουλή», δεν σταθήκαμε απέναντι στα φαινόμενα φασισμού που διάφορες ομαδούλες με κόκκινο μανδύα καλλιεργούσαν στην ελληνική κοινωνία» παρατηρεί ο ίδιος στην Καθημερινή.
Και από την άλλη μεριά, μέσα από τη γυάλα τους, για μία ακόμη φορά εκφράζουνε την απέραντη θλίψη τους… Αντί μέτρα, συμπάθεια, συμβολικές πράξεις και ευχολόγια. Αν ήταν η διακυβέρνηση όμως ευχές και καθωσπρεπισμοί η Γη θα ήταν άλλη και όλοι μας θα ζούσαμε στον παράδεισο.
Δυστυχώς για μας υπάρχουν παραδείγματα. Υπάρχουν χώρες που λειτουργούν και συγκρίνοντας τα όσα γίνονται αλλού με τα δικά μας η θλίψη και η οργή μας μεγαλώνει. Είτε μας αρέσει είτε όχι η ανομία δεν προστατεύει τους αδύναμους, τους πολλούς, του αδικημένους και τους ανήμπορους και είναι καλύτερα να εφαρμόζονται κακοί νόμοι παρά τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου