Πολιτική είναι η τέχνη της λαμογιάς, κατά ορισμένους. Η τέχνη να εξαποστέλλει συνεχώς, αυτός που την ασκεί, δούρειους ίππους σε κάθε στιγμή και προς πάσα κατεύθυνση.
Έχει να κάνει άραγε αυτό με την πραγματικότητα ή τα εργαστήρια που σφυρηλάτησαν τον τρόπο σκέψης ορισμένων; Μήπως αυτά ευθύνονται γι' αυτόν τον τρόπο σκέψης; Οτιδήποτε γίνεται μόνο κακούς σκοπούς έχει; Το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μας άραγε; Μας κάνει τόσο μεγάλη τιμή;
Η δια βίου εκπαίδευση δεν είναι αίτημα των καιρών μας και η αυτομόρφωση. Ήρθε η Διαμαντοπούλου και οι πονηροί συνεργάτες της να το επιβάλλουν. Τέτοιος Μακιαβελλισμός, που θα ζήλευε και ο Μακιαβέλλι.
Τη μια θα αγνοούμε την παγκοσμιοποίηση, σαν τον Εμβέρ Χότζα, τον Χριστόδουλο, τους γνωστούς λεβέντες της Βόρειας Ελλάδας και τους άλλους ομοϊδεάτες τους, κλείνοντας τα σύνορα, αγνοώντας τεχνολογίες, υπολογιστές, διαδίκτυο και κάθε επαφή με την πραγματικότητα Την άλλη θα αγνοούμε το περιβαλλοντικό νέφος, αφού δεν μπορούμε να προσκομίσουμε έναν νεκρό ως απόδειξη της υπαρξής του, τώρα έχουμε την δια βίου εκπαίδευση και μάθηση. Αυτή τη φορά βέβαια όχι από κάποιον ηλίθιο ή πονηρό της εξουσίας αλλά από αρθρογραφούντες δασκάλους. Αν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα με τις απόψεις μας κακό δικό της. Είμαστε καλά άραγε σ' αυτόν τον τόπο;
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Πολιτική είναι...
Ετικέτες
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ,
ΑΠΟΨΗ,
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,
ΠΑΙΔΕΙΑ,
ΠΟΛΙΤΙΚΗ,
ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ,
ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου