Γιατί την πάτησε ο μπάρμπα Μήτσος από το χωριό; Ποιος μπάρμπα Μήτσος θα μου πείτε… Ο καθένας από μας που φερόταν σαν «μπάρμπα Μήτσος». Από ποιος χωριό; Σχήμα λόγου το «χωριό». Και από την ύπαιθρο και από το άστυ και από τα βουνά και από τον λόγγο… Όλοι μας εδώ σ’ αυτή την χώρα, εξαιρουμένων εκείνων που διαιωνίζουν το όνομά τους μετέχοντες σε "Μαντελιάδες", φερθήκαμε σαν τον «κουμπάρο από το χωριό». Όλα σωστά, δίκαια, εθνικά, πατριωτικά και δε συμμαζεύεται. «Κάθε λίγο και λιγάκι κάποιοι εθνικοί, κοινωνικοί, πολιτιστικοί λόγοι ορθώνονταν για να ξοδεύει το κράτος περισσότερα. Πολιτικοί, συνδικαλιστικοί, πνευματικοί ταγοί της χώρας συμφωνούσαν στα παράθυρα της τηλεόρασης «για την αναγκαιότητα ίδρυσης κάποιων φορέων» ή την «ανάγκη ενίσχυσής τους, επειδή παράγουν πλούσιο και σημαντικό έργο», το οποίο χρειάζεται η πατρίς. Οι βουλευτές πλειοδοτούσαν στο καφενείο για «έργα πνοής στην περιφέρεια, που θα αλλάξουν το πρόσωπο του νομού», αρκεί να τους εξέλεγαν. «Είναι δυνατόν να έχει κέντρο γούνας η Καστοριά και να μην έχουμε ένα Ινστιτούτο Μελέτης Ξύλου στα Γρεβενά, εμείς που έχουμε τόσα κωνοφόρα δένδρα»; … Δίκαιο αίτημα. Δικαιότατο!
Και τι, μόνο εμείς έχουμε δίκαια αιτήματα; Οι άλλοι τι είναι;
«Κατά καιρούς, στα δίκαια αιτήματα του δικού του νομού προστίθεντο και άλλα δίκαια αιτήματα άλλων νομών ή και πιο απομακρυσμένων. Στην Κοζάνη ζητούσαν κέντρο μελισσοκομίας επειδή είχε η Νάουσα, και στην Αθήνα –κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών– όλο και κάποιος φορέας με «πλούσιο και σημαντικό έργο» χρεοκοπούσε κι έπρεπε το κράτος να τον συνδράμει. Ο μπαρμπα-Μήτσος δεν είχε σχέσεις ούτε με τη μελισσοκομία ούτε με τα γράμματα, αλλά άκουγε τους ταγούς του έθνους και (στην καλύτερη περίπτωση) σιωπούσε. Εξάλλου, αυτός θα τα πλήρωνε; «Να πληρώσει το κεφάλαιο» που ’λεγε και το ΚΚΕ».
Αμέ!... Η πλουτοκρατία. Ελάτε τώρα όλοι μαζί στο Σύνταγμα να τους δώσουμε τον λογαριασμό… αμέ!
Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο χρονογραφικού στυλ άρθρο του Μανδραβέλη στο Athens Voice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου