Το παλιό μου στιλό

Στην εποχή της δραχμής το αφήσαμε να κοστίζει δυο δραχμές, Σήμερα με το ευρώ αποκλείεται να κάνει μισό λεπτό.

Ο Έκο θεωρεί το Bic μια από τις πιο επαναστατικές εφευρέσεις. Πράγματι το στυλό διαρκείας άλλαξε τον τρόπο γραφής αφού μέχρι τότε έπρεπε κανείς να κουβαλά μαζί του μελάνια πένες, φτερά και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Η γραφή δεν είχε την άνεση που ξέρουμε. Ήταν ιεροτελεστία. Το Bic έδωσε την ευκαιρία στον καθένα να γράφει με άνεση όπου και αν βρισκόταν. Συνέβαλε πάρα πολύ στην διάδοση των ιδεών, της πληροφορίας και της γνώσης.

Τι μπορεί να κάνει κανείς με ένα Bic; Να γράψει κείμενα που θα διατηρήσει ο χρόνος ή ανοησίες. Να γράψεις ραβασάκια στον Εφραίμ ή σε μια όμορφη, ξανθιά ή μη. Να δημιουργήσεις συναισθήματα έρωτα, αγάπης, χαράς, ευφορίας αλλά και μίσους, αποστροφής, πίκρας, απελπισίας…

Μπορείς να γράψεις ποίηση, λογοτεχνία, να λύσεις προβλήματα να χαράξεις πορείες. Μπορείς να σταυρώσεις ψηφοδέλτια, να κρατήσεις σημειώσεις, να γράψεις το ημερολόγιό σου αν δεν έχεις εξασκηθεί αρκετά στον υπολογιστή σου.

Μπορεί να περιγράψει πράγματα, καταστάσεις ή να γράψεις οδηγίες.

Μπορείς να γράψεις βερεσέδια. Μπορείς και να ξεγράψεις διαγράφοντας παλιούς «φίλους» που ο καιρός ή η συμπεριφορές τους απέδειξαν ότι αδίκως τους θεωρούσες τέτοιους. Να διαγράψεις ανθρώπους που πίστεψες και βγήκαν λειψοί.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσεις διορθωτικό. Η διαγραφή πρέπει να θυμίζει τι και γιατί.

Το κακό σου παρελθόν όμως δεν μπορεί να στο διαγράψει ένας Bic. Όσο και να θες πίσω από το ομοιόμορφο μπλε πάνω απ’ αυτό κάτι θα μένει που θα σου το θυμίζει συνειρμικά.