Μέρες της αρμύρας κι ο ήλιος πάντα εκεί. Με τα Μακεδονίτικα πουλιά και τ’ αρμενάκια που λοξοδρόμισαν και χάσανε τη Μπαρμπαριά. Πότε παραμονεύοντας τον πόρφυρα το μαύρο ψάρι που έρχεται, φεύγει, μικραίνουν οι κύκλοι του
Χίλια μύρια κύματα, μακριά τ’ Αιβαλί
Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλοιώτεψε αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του βοήθα καλέ μου μην φαγωθούμε μεταξύ μας
Ώρες - ώρες μερεύουμε με τη χορδή της λύρας δεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι ο Χιώτης ο τυφλός τραγουδιστής, βραχνός προφήτης μασώντας τη μαστίχα του παινεύει την Ελένη κι άλλοτε τη Τζαβέλαινα τραβάει στο χορό στο χορό.
3 σχόλια:
Έχω την αίσθηση πως φαγωνόμαστε μεταξύ μας εδώ και πολύν καιρό..
Τίνος είναι οι στίχοι;
Καλησπέρα.
Μέρες της αρμύρας κι ο ήλιος πάντα εκεί.
Με τα Μακεδονίτικα πουλιά και τ’ αρμενάκια
που λοξοδρόμισαν και χάσανε τη Μπαρμπαριά.
Πότε παραμονεύοντας τον πόρφυρα το μαύρο ψάρι
που έρχεται, φεύγει, μικραίνουν οι κύκλοι του
Χίλια μύρια κύματα, μακριά τ’ Αιβαλί
Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλοιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου μην φαγωθούμε μεταξύ μας
Ώρες - ώρες μερεύουμε με τη χορδή της λύρας
δεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι
ο Χιώτης ο τυφλός τραγουδιστής, βραχνός προφήτης
μασώντας τη μαστίχα του παινεύει την Ελένη
κι άλλοτε τη Τζαβέλαινα τραβάει στο χορό στο χορό.
Χίλια μύρια κύματα, μακριά τ’ Αιβαλί
Κ. Μύρης
Σωστά!
Γιάννης Μαρκόπουλος-Κώστας Γιωργουσόπουλος!
Ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου