Ο επαρχιακός τύπος έχει αναδείξει μεγάλες πένες στο παρελθόν. Και σήμερα σε πολλές επαρχιακές εφημερίδες δημοσιεύονται άρθρα διαμάντια. Δυστυχώς όμως και πολλές ανοησίες, άκρατος τοπικισμός, χρηστομάθεια, σκοταδιστικά σημειώματα που παραπέμπουν σε εποχές αλήστου μνήμης. Στις μικρές επαρχιακές κοινότητες, στις οποίες οι κάτοικοι γνωρίζονται με τα μικρά τους ονόματα, επικαλούνται συχνά τον Βολτέρο, αλλά η κατάθεση της άλλης άποψης πολλές φορές καταντά πράξη γενναίων. Σε αρκετές περιπτώσεις η διαφορετική άποψη, από αυτήν που εκφράζει η τοπική εξουσία, δεν δημοσιοποιείται.
Πώς μας ήρθαν στο νου όλα αυτά; Από το άρθρο που διαβάσαμε σε τοπική εφημερίδα. Γράφει ο συντάκτης: «Μιλώντας με την υπεύθυνη εκδρομών έμαθα ότι ‘ενώ τους αρέσει [αναφέρει το όνομα της πόλης] [στους τουρίστες εννοεί], πολύ περισσότερο από το Ηράκλειο, ‘πρόβλημα’ για την πόλη σας είναι η … Κνωσός. Οι περισσότεροι ζητούν επίσκεψη και στην Κνωσό και αυτό παίρνει χρόνο, που είναι σε βάρος της παραμονής [τους στην πόλη σας].
Πρότεινα [γράφει ο συντάκτης του άρθρου] να αναδείξουμε και να υποκαταστήσουμε την επίσκεψη στην Κνωσό, με τη Λατώ, τη Σπιναλόγκα και την Παναγία Κερά» και εκεί κλείνει το άρθρο.
Τι να πει κανείς; Την αντίληψη της υπεύθυνης; Αυτή είναι η αντίληψη των ανθρώπων στους οποίους έχουμε εμπιστευτεί τον τουρισμό στη χώρα μας. Τους ελεεινούς και τρισάθλιους ξένους που έρχονται στον τόπο μας και ζητούν να δουν την Κνωσό, σε βάρος της παραμονής τους στους άλλους προορισμούς!... Ντροπή τους!
Ευτυχώς για τους ξένους φίλους της χώρας μας, αυτοί δεν έρχονται ούτε για τα μούτρα τα δικά μου, ούτε και για εκείνα της «υπευθύνου». Οι ξένοι που έρχονται στη χώρα μας γνωρίζουν πολύ περισσότερα από μας, που χτυπιόμαστε τις περισσότερες φορές δήθεν, για το μινωικό πολιτισμό, τον Αριστοτέλη και τους άλλους προγόνους μας, και γνωρίζουν καλύτερα από πολλούς δικούς μας να αξιολογούν τα εκθέματα, την ιστορικότητα και τη σημασία του κάθε χώρου. Πόσο δίκιο είχε, δεν θυμάμαι ποιος, που έλεγε ότι περισσότερο αυτή τη χώρα την αγαπούν οι φιλέλληνες...
Ο άλλος, ο μέγας συντάκτης, που θέλει να υποκαταστήσει (sic) την επίσκεψη στην Κνωσό;… Ουαί σε όποιον δε θεωρεί τη Λατώ, την Κερά και τη Σπιναλόγκα ισότιμα αξιοθέατα με την Κνωσό!
Θυμάμαι παλιά κάτι φίλους καθηγητές που δίδασκαν σε επαρχιακά σχολεία και την Παρασκευή το μεσημέρι που επιχειρούσαν να φύγουν από το χωριό οι χωριαταραίοι τους έκλειναν το δρόμο με τα τρακτέρ. Απλά... το καταθέτω σαν ιδέα.
Πώς μας ήρθαν στο νου όλα αυτά; Από το άρθρο που διαβάσαμε σε τοπική εφημερίδα. Γράφει ο συντάκτης: «Μιλώντας με την υπεύθυνη εκδρομών έμαθα ότι ‘ενώ τους αρέσει [αναφέρει το όνομα της πόλης] [στους τουρίστες εννοεί], πολύ περισσότερο από το Ηράκλειο, ‘πρόβλημα’ για την πόλη σας είναι η … Κνωσός. Οι περισσότεροι ζητούν επίσκεψη και στην Κνωσό και αυτό παίρνει χρόνο, που είναι σε βάρος της παραμονής [τους στην πόλη σας].
Πρότεινα [γράφει ο συντάκτης του άρθρου] να αναδείξουμε και να υποκαταστήσουμε την επίσκεψη στην Κνωσό, με τη Λατώ, τη Σπιναλόγκα και την Παναγία Κερά» και εκεί κλείνει το άρθρο.
Τι να πει κανείς; Την αντίληψη της υπεύθυνης; Αυτή είναι η αντίληψη των ανθρώπων στους οποίους έχουμε εμπιστευτεί τον τουρισμό στη χώρα μας. Τους ελεεινούς και τρισάθλιους ξένους που έρχονται στον τόπο μας και ζητούν να δουν την Κνωσό, σε βάρος της παραμονής τους στους άλλους προορισμούς!... Ντροπή τους!
Ευτυχώς για τους ξένους φίλους της χώρας μας, αυτοί δεν έρχονται ούτε για τα μούτρα τα δικά μου, ούτε και για εκείνα της «υπευθύνου». Οι ξένοι που έρχονται στη χώρα μας γνωρίζουν πολύ περισσότερα από μας, που χτυπιόμαστε τις περισσότερες φορές δήθεν, για το μινωικό πολιτισμό, τον Αριστοτέλη και τους άλλους προγόνους μας, και γνωρίζουν καλύτερα από πολλούς δικούς μας να αξιολογούν τα εκθέματα, την ιστορικότητα και τη σημασία του κάθε χώρου. Πόσο δίκιο είχε, δεν θυμάμαι ποιος, που έλεγε ότι περισσότερο αυτή τη χώρα την αγαπούν οι φιλέλληνες...
Ο άλλος, ο μέγας συντάκτης, που θέλει να υποκαταστήσει (sic) την επίσκεψη στην Κνωσό;… Ουαί σε όποιον δε θεωρεί τη Λατώ, την Κερά και τη Σπιναλόγκα ισότιμα αξιοθέατα με την Κνωσό!
Θυμάμαι παλιά κάτι φίλους καθηγητές που δίδασκαν σε επαρχιακά σχολεία και την Παρασκευή το μεσημέρι που επιχειρούσαν να φύγουν από το χωριό οι χωριαταραίοι τους έκλειναν το δρόμο με τα τρακτέρ. Απλά... το καταθέτω σαν ιδέα.
2 σχόλια:
Μάλλον ο "ομφαλός" της γης που αναφέρεστε στην επόμενη ανάρτηση σας, δεν είναι ο μόνος. Ο κάθε τόπος έχει τον δικό του (ή ορθότερα, τους δικούς του).
Αυτούς κοιτάζουμε, οργιζόμαστε και κλαίμε τη μοίρα μας που δεν τους βλέπουν και οι άλλοι...
Νομίζω ότι ο κάθε τόπος έχει τα δικά του δυνατά χαρτιά και αυτά πρέπει να βρει και να χειριστεί ("μ' αυτά να παίξει") όσο γίνεται καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου