Οταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκέφθηκε τους Δελφούς του έδειξαν τη μεγάλη πέτρα που σημάδευε στην αρχαιότητα τον «ομφαλό της Γης», εκείνος τότε ζήτησε να την πετάξουν μακριά διότι «με κάτι τέτοια οι Νεοέλληνες αρνούνται να προοδεύσουν». Φυσικά, ο μεγάλος πολιτικός δεν εννοούσε τη φυσική καταστροφή του μνημείου, αλλά την καταστροφή μιας αντίληψης που κάνει την Ελλάδα να αρκείται στο αρχαίο κλέος εκείνων που θεμελίωσαν τον δυτικό πολιτισμό.
Ο Μανδραβέλης στο ομότιτλο άρθρο του (Καθημερινή 23-5-09) υποστηρίζει, σωστά, πως όλοι οι πολιτισμοί έχουν να καυχώνται για κάποιο λιθαράκι στο παγκόσμιο πολιτιστικό οικοδόμημα και προβληματίζεται για το σήμερα. Πόσο μπολιάζουμε με τη δική μας δημιουργία τον οικουμενικό πολιτισμό που δημιουργείται; Οι αρχαίοι, γράφει, προσέφεραν όσα είχαν να προσφέρουν. Με το να καθόμαστε απλώς πάνω σε πέτρες που κάποτε σηματοδοτούσαν τον ομφαλό της Γης, ούτε εμάς τιμά ούτε τις πέτρες τιμάμε, υποστηρίζει.
Ο Μανδραβέλης στο ομότιτλο άρθρο του (Καθημερινή 23-5-09) υποστηρίζει, σωστά, πως όλοι οι πολιτισμοί έχουν να καυχώνται για κάποιο λιθαράκι στο παγκόσμιο πολιτιστικό οικοδόμημα και προβληματίζεται για το σήμερα. Πόσο μπολιάζουμε με τη δική μας δημιουργία τον οικουμενικό πολιτισμό που δημιουργείται; Οι αρχαίοι, γράφει, προσέφεραν όσα είχαν να προσφέρουν. Με το να καθόμαστε απλώς πάνω σε πέτρες που κάποτε σηματοδοτούσαν τον ομφαλό της Γης, ούτε εμάς τιμά ούτε τις πέτρες τιμάμε, υποστηρίζει.
Ολόκληρο το άρθρο: Οι «ομφαλοί της Γης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου