Εκ του ασφαλούς

Η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο, ο κόσμος υποφέρει, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, είναι το γενικό μότο που συνήθως ακούμε σε ατεκμηρίωτες κουβέντες.

Η χώρα έχει μεγάλα προβλήματα και τα κόμματα έχουν το καθένα το δικό του μερίδιο και την ευθύνη γι’ αυτά και την μη επίλυσή τους.

Η ισοπεδωτική κριτική παρά το ότι δεν είναι δίκαιη, τις περισσότερες φορές πιάνει τόπο σ’ αυτούς που ψηφίζουν αρνητικά.

Η σοφιστεία γι’ αυτούς που δεν θα κληθούν ποτέ να απαντήσουν, στα όσα αναιτιολόγητα ισχυρίζονται, είναι η σύγκριση της σημερινής κατάστασης με έναν ιδανικό κόσμο. Στα σίγουρα ο πραγματικός κόσμος υπολείπεται. Ο παραλογισμός που ακολουθεί τη συλλογιστική αυτή είναι ότι δεν προτείνεται εφικτή λύση αλλά ποντάρει στο θυμό: Τιμωρείστε τους! Και η τιμωρία αφορά τον δικομματισμό. «Ο αριστερός μηδενισμός γίνεται παραλογισμός, διότι δεν ζητεί ψήφους για να κυβερνήσει ή να συνεργαστεί σε μια κυβέρνηση. Ζητεί ψήφους για να μην υπάρχουν ισχυρές κυβερνήσεις, δηλαδή για να μην κυβερνήσουν οι άλλοι!», γράφει ο Μανδραβέλης στην Καθημερινή της 6ης /9/09.
Ολόκληρο το άρθρο του Μανδραβέλη: "Ο αριστερός μηδενισμός"