Η εκπαίδευση, μας μάθανε στα μαθήματα «Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης», είναι κοινωνικό αγαθό γιατί ευνοεί την κοινωνική κινητικότητα. Έτσι μας λέγανε και υπάρχουνε και γραμμένα στα βαριά πανεπιστημιακά συγγράμματα.
Ξεχάστε τα αυτά, λέει ο Κάτσικας σε σημερινό άρθρο του στα ΝΕΑ (22-9-09). Τα αποτελέσματα των φετινών εξετάσεων στις πανελλήνιες για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δείχνει χάσμα. «Σαν να αντανακλά η κίνηση των βάσεων την ίδια την κοινωνία. Μια κοινωνία όπου οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Και στη μέση σμπαραλιασμένα τα μεσαία στρώματα» γράφει.
Δίπλα σ’ αυτούς που τινάζουν τις βάσεις στον αέρα με τους ακραία ψηλούς βαθμούς υπάρχουν οι άλλοι, οι ουραγοί. Μια μεγάλη ομάδα «(ίσως η μεγαλύτερη μετά τη μεταπολίτευση) παιδιών, κυρίως από τα λαϊκά στρώματα (γόνοι αγροτών, εργατών, μικροϋπαλλήλων κ.λπ.), οι οποίοι έχουν γυρίσει την πλάτη στη σχολική εκπαίδευση σαν απάντηση στο γεγονός ότι η τελευταία δεν έχει πλέον να τους προσφέρει αυτό που απλόχερα, στο πεδίο των επαγγελματικών προοπτικών, πρόσφερε στο παρελθόν» αντίθετα με ότι συνέβαινε μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
«Εκπαίδευση» που πιστοποιεί γνώσεις που φέρνουμε από τα σπίτια μας, που αποκτήθηκαν, ίσως, με το πορτοφόλι μας…
Χάθηκε το κλειδί του παραδείσου, διαπιστώνει στο άρθρο του ο Κάτσικας. Το κλειδί που ανοίγοντας την πόρτα του πανεπιστημίου οδηγούσε στη σκάλα που έπρεπε ν΄ ανέβουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών για να «αποκατασταθούν - εξασφαλιστούν», δεν υπάρχει πια ισχυρίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου