Οι κηπουροί

Ο όρος οφείλεται στην Φρειδερίκη. Ακόμα και τον κηπουρό μου μπορώ να κάνω πρωθυπουργό, φέρεται να είπε η μακαρίτισσα το 1956 όταν έδωσε το δαχτυλίδι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή μετά το θάνατο του Παπάγου, με το έτσι θέλω βέβαια.

Ο όρος επανήλθε αλλά με άλλη διάσταση με τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού τότε και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Αντώνη Νικοπολίδη, του επονομαζόμενου και κηπουρού. Η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου το 2004 προκάλεσε σχετικό νόμο που επέτρεπε για τους ποδοσφαιριστές αυτής της ομάδας διορισμό στο δημόσιο εξ αιτίας της κaτάκτησης του τίτλου αυτού. Ο Νικοπολίδης επέλεξε να διοριστεί κηπουρός στο δήμο Κηφισιάς. Μετά όμως από έντονες διαμαρτυρίες και την κατακραυγή της κοινής γνώμης παραιτήθηκε.

Πρόσφατα πάλι ο υπουργός εξωτερικών και προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού κ Δρούτσας προκάλεσε τους εκλεγμένους της κυβέρνησής του με δηλώσεις για τον τρόπο που χειρίζονται τα διάφορα θέματα για να εισπράξει από τον υπουργό κ. Πρωτόπαπα οργισμένες δηλώσεις και χαρακτηρισμούς για διορισμένους κηπουρούς.

Και με τα νέα μέτρα σήμερα φτάσαμε να μιλάμε για …  εκκαθάριση της κυβέρνησης από τους λεγόμενους «κηπουρούς», δηλαδή απ΄ όλους εκείνους που κάθονται στα υπουργικά έδρανα όχι λόγω πολιτικού βάρους ή ικανότητας αλλά λόγω πρωθυπουργικής εύνοιας. Ούτως ή άλλως, οι περισσότεροι έχουν αποτύχει παταγωδώς στην κυβερνητική τους δραστηριότητα.

Και βεβαίως θα με φέρετε σε πολύ δύσκολη θέση αν απλά μου αντιπείτε: καλά οι κηπουροί, οι άλλοι οι ορίτζιναλ τι έργο έχουν να επιδείξουν; Ασφαλώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, οι οποίες όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όπως μας λέγανε στα σχολεία.