«Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν η πορεία του χρέους μακροπρόθεσμα θα επηρεάζει λιγότερο έντονα την πραγματική οικονομία, το βέβαιο είναι ότι η ζωή αλλάζει. Εχει αλλάξει. Προς τα κάτω.
Ακόμη και στα «κάτω», εντούτοις, η ζωή συνεχίζεται. Και ίσως όχι χειρότερα από τα «πάνω». Διότι το παλαιό «υψηλό» ήταν απατηλό, ασύμμετρο ως προς τις πραγματικές υλικές δυνατότητες, ταιριαστό μόνο στην απληστία και τη ματαιοδοξία, συμβατό με το ψέμα που καταδυνάστευε βίους, ήθος, κοσμαντίληψη. Ζούσαμε σε έναν κόσμο αντεστραμμένο, όπου η αλήθεια ήταν μια στιγμή μόνο του ψεύτικου, του γενικευμένου ψεύδους. Εξ ου και η σφοδρή ματαίωση, η κατάπληξη, η συντριβή»
… «Οσο ζαλισμένοι και να είμαστε όμως, όσο τρομαγμένοι, έχουμε τη δυνατότητα και το αναπόδραστο καθήκον να στοχαστούμε την κατάστασή μας» … «Υπό όρους, η πτώχευση, μπορεί να αποβεί ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τη δημοκρατία, την ανάπτυξη, την πρόοδο, την ταυτότητα, την ελευθερία - την ουσία τους, σ’ έναν ανορθωμένο κόσμο όπου το ψευδές θα είναι μία μόνο στιγμή του αληθούς» γράφει μεταξύ άλλων ο Ξυδάκης στην Καθημερινή.
Μεταξύ των σχολίων στην ηλεκτρονική έκδοση κάποιος σημειώνει: «…τέτοιοι αναστοχασμοί αποτελούν τις προϋποθέσεις και τα προαπαιτούμενα για την ύπαρξη και τη συνέχεια προηγμένων κρατών και δεν χαρακτηρίζουν αναπτυγμένες δημοκρατίες. Όσο λοιπόν εσείς θα «σκέφτεστε» ή μάλλον θα «ξανασκέφτεστε», οι νέοι που βρίσκονται τώρα στο ξεκίνημά τους θα επιλέγουν άλλες δημοκρατίες που μπορεί να «σκέφτονται» λιγότερο, ωστόσο με τις πράξεις τους αποδεικνύουν ότι εφαρμόζουν τα δημοκρατικά ιδεώδη, τηρούν τους νόμους, σέβονται τον πολίτη, προστατεύουν τον αδύναμο και είναι αξιοκρατικές. Τέτοιες δημοκρατίες θέλουμε και δυστυχώς η Ελλάδα απέχει πολύ από το να γίνει μία από αυτές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου