"Αν κάθε κράτος είναι και ένα συγκεκριμένο νοικοκυριό, δεν γίνεται ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογενείας άλλα να αποταμιεύουν και άλλα να πεινάνε, άλλα να θησαυρίζουν και άλλα να πένονται. Και μιλάμε για χοντρό θησαυρό και βαριά, που διαγράφεται όλο και πιο έντονη, πενία. Ούτε επανάσταση θέλουμε να κάνουμε με αυτά που γράφουμε ούτε τίποτα. Το κλίμα αυτήν την ώρα πολιτικά και κοινωνικά είναι το κλίμα μιας απροσχημάτιστης κοροϊδίας. Αν οι ιθύνοντες της πολιτικής ηγεσίας σύσσωμα μιλάνε για την κρίση με τόση άνεση, είναι γιατί όσο σκληρή κι αν εξελιχθεί οικονομικά η κατάσταση για τη χώρα, οι ίδιοι γνωρίζουν ότι έχουν εξασφαλίσει τουλάχιστον δύο πράγματα. Αν συμβεί να αρρωστήσουν θα κινηθεί γη και ουρανός ώστε να γίνουν καλά και τα παιδιά τους δεν θα διακινδυνεύσουν ούτε τις σπουδές τους ούτε το μέλλον τους.
Το πρόβλημα είναι πως το ίδιο ακριβώς θα ήθελε για τον εαυτό του – για τον εαυτό του και όχι για τους άλλους – κι εκείνος που αγανακτεί με την πολιτική ηγεσία γιατην εν γένει συμπεριφορά της. Οταν ησυνείδηση ενός οξύτατου κοινωνικού προβλήματος υποκαθίσταται από το άγχος του προσωπικού προβλήματος, τότε το μέλλον είναι να σερνόμαστεκουτσά στραβά, με την ελπίδα ενός τριημέρου, του Πάσχα, των Χριστουγέννων ή τωνόποιων καλοκαιρινών διακοπών".
Γράφει ο Νιάρχος στα σημερινά ΝΕΑ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου