Το επίκαιρο ερώτημα: «δέρνουμε πολιτικούς ή δεν δέρνουμε, και πότε ακριβώς;», που απ’ ό,τι φαίνεται απασχολεί αρκετούς εξαγριωμένους συνανθρώπους μας, η απάντηση είναι πρώτα απ’ όλα πρακτική και μετά ανθρωπιστική: ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μάς έφεραν σε αυτό το αδιέξοδο και ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ πρέπει να μας βγάλουν από αυτό. Υπάρχουν… ΑΛΛΟΙ πολιτικοί; Για να πάω με τη λογική αυτών που τους κυνηγάνε στους δρόμους, ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ… Άρα ακόμα και με το δικό τους σκεπτικό, ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ έχουμε και τους χρειαζόμαστε για να καθαρίσουν τα… shit που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Σε χρησιμοποίησαν, το ξέρω. Ε, τώρα ήρθε η σειρά σου να τους χρησιμοποιήσεις μπας και «καθαρίσεις». Οπότε τι νόημα έχει να τους βαράς την ώρα της δουλειάς;
Επαναλαμβάνω, πρακτικά πράγματα: από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς δεν περιμένουμε τα νέα δάνεια και τη σωτηρία, έστω και με σωληνάκια; Ε, με ποιους θα τα υπογράψουν, με αντιπροσωπίες «αγανακτισμένων»; Είναι σαν να μπουκάρουν οι θερμόαιμοι οπαδοί και να δέρνουν τους δικούς τους παίκτες ΜΕΣΑ στο ματς την ώρα που έχουν γλιτώσει τον υποβιβασμό όπως-όπως με πέναλτι στο 91ο λεπτό. Και ως χώρα δεν είμαστε στο 91ο, αλλά στο 101ο λεπτό. Αν λοιπόν νιώθεις πως θες να δείρεις έναν βουλευτή και μετά να πεινάσεις για δέκα χρόνια, η Παναγιά μαζί σου - γιατί θα σου χρειαστεί. Αν όμως προτιμάς να ΣΩΘΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, έστω όπως-όπως, και να μη γίνουμε ένα απέραντο μπάχαλο, όπου στο τέλος, φίλε αγανακτισμένε, εσένα τον ίδιο θα σε δέρνουν και θα σε γδέρνουν οι πιο εξαγριωμένοι λαθρομετανάστες και οι εγκληματίες, ριξ’ τους όσες μούντζες θες, αλλά ΩΣ ΕΚΕΙ.
Γιατί η χώρα, μαζί με σένα, πρέπει να μείνει εδώ, στην Ευρώπη, έστω και Β’ Εθνική, αντί να πάει εκεί-εκεί μαζί με την Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Κι επειδή παρασυρθήκαμε και πήραμε καθαρή θέση, άρα κάποιος θα σκεφθεί «να τις φάει κι αυτός», λέω: πάταξον μεν... άκουσον δε!
Αν λυνόταν με ξύλο το πρόβλημα, να κάναμε και εκτελέσεις τύπου 1922 «Δίκη των Εξι».
Όμως δεν λύνεται με τέτοιες πρακτικές υπονοεί ο Θέμος στο σημερινό άρθρο του στο Πρώτο Θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου