Το πράγμα έχει ενδιαφέρον. Αν ψάξει κανείς θα βρει πολλές απόψεις για την έννοια. Από χιούμορ: «Αν βαριέσαι μόνος σου, παντρέψου για να βαριέσαι με παρέα» αποφαίνεται ο Πράις-Τζόουνς Ντέιβιντ. «Η ανία στρέφει τον άνδρα στο σεξ και τη γυναίκα στα ψώνια» λέει κάποιος της πιάτσας. «Η δουλειά απαλλάσσει τον άνθρωπο από τα τρία βασικότερα κακά απ' την ανία, απ' τα ελαττώματα και την ανάγκη» έχει πει ο Βολτέρος. «Να μην κάθεσαι ποτέ αργός, διότι η αργία είναι πράγμα ανιαρό» λέει ο Ισοκράτης. «Πλήξη: η αρρώστια των πλουσίων και των ανέργων» έχει γράψει ο Νίτσε.
Η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου έχει να κάνει και με την προσωπικότητα του ατόμου αλλά και την κουλτούρα του.
Ο Μ. Μητσός αναρωτιέται στα σημερινά ΝΕΑ: Είναι άραγε η ανία απειλητική; Για να παρατηρήσει ότι ο Γκαίτε έλεγε πως χωρίς αυτήν, δύσκολα θα κάναµε τον κόπο να πάρουµε στα χέρια µας ένα µολύβι, ένα πινέλο ή ένα µουσικό όργανο. «Η αλήθεια όµως, σηµειώνει ο Μάρσντεν, είναι ότι ένας µέσος νεαρός σε µια µέση ευρωπαϊκή πόλη ένα µέσο βράδυ Παρασκευής πολύ δύσκολα εκτιµά την αξία της ανίας που του επέβαλε η σύγχρονη ζωή. Η ανία αποτελεί την κυριότερη αιτία της βίας στα προάστια των µεγαλουπόλεων. Κι αυτό, επειδή η βία είναι συναρπαστική. Και η συγκίνηση που προσφέρει δύσκολα µπορεί να αντικατασταθεί από τη συγκίνηση που προκαλεί µια παρτίδα πινγκ πονγκ.
Μια λύση για την αντιµετώπιση της ανίας θα ήταν να την απαγορεύσουµε. Δεδοµένου όµως ότι απουσιάζουν τα θρησκευτικά πάθη, οι ταξικοί πόλεµοι ή η πλήρης οικονοµική κατάρρευση, µια ακόµη καλύτερη λύση θα ήταν να την αποδεχθούµε. Ποιος ξέρει, ίσως µια µέρα να την αγαπήσουµε» καταλήγει ο Μητσός. Μήπως, όμως, με το τέλος της πανδημίας της γρίπης Α πρέπει να ασχοληθούμε «µε µια άλλη πανδηµία, ακόµη πιο επικίνδυνη, ύπουλη και διαλυτική: την ανία;» αναρωτιέται. Δεν θα πρέπει ακόμα να αγνοούμε τον θυμόσοσφο λαό μας που υποστηρίζει ότι "στου τεμπέλη το τσαντήρι στήνει ο διάολος εργαστήρι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου